Voor mij stonden er naast een aantal belverslagen in het weekend twee live-duels op het programma. Zaterdag was dat het duel SIOS-Noordpool en zondag het duel Usquert-DWZ.

Tijdens de weekenden, en soms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er rond de velden soms wat gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt wat je steeds weer doen verbazen.

'Ik ga zo naar huis' hoorde ik, terwijl het scorebord minuut veertig aangaf, naast mij uit de mond van een diehard Eenrum-supporter die vanuit zijn woonplaats Groningen naar zijn geboortedorp was gekomen om de verrichtingen van 'zijn' Eenrum tegen Warffum te bekijken. Voor de diehard supporter werd het echter een ware beproeving die ervoor zorgde dat hij nog in de eerste helft huiswaarts keerde.

Het was vorige week binnen het amateurvoetbal weer een week vol 'gekkigheid' waarbij er minimaal te glimlachen viel om datgene wat er in die week voorbij kwam.  Want opeens was daar de verhalen van de pot, team A en de ketel, team B, waarbij de griepgolf een belangrijke rol speelde, de peuk van de assistent-scheidsrechter en de bijzondere warming-up van een scheidsrechter . 

Dat er op het gebied van het begeleiden van jeugdteams nog voldoende winst te behalen is lieten de leiders/trainers van o.a. NEC Delfzijl JO7-2, De Heracliden JO7-1 en SJO De Marne JO7-1JM op zaterdag 8 februari wel zien. Die lieten kinderen van 6 jaar namelijk in de ochtenduren meedoen aan een door de KNVB(!) georganiseerd toernooitje op het veld terwijl de gevoelstemperatuur door een straffe oostenwind duidelijk onder nul lag.

Het was op zaterdag 1 februari in de kantine van Noordpool dat ik de vraag kreeg of ik het duel Noordpool-Warffum een derby vond. Dit omdat er na een poll van een website, waar men niet wist waar het met de camera's langs de lijn moest gaan staan, op de sociale media een discussie gaande was over wat wel en geen derby was.

Het waren geen 'duizenden' geen honderden en zelf geen tientallen die reageerden op het artikel 'zeg nooit, nooit maar ik denk het niet' wat ik zaterdag 1 februari op Puurvoetbalonline plaatste maar een paar reacties kwamen er wel. Maar alsof de duivel er mee speelde, opeens kwam er vanaf 1 februari het nodige aan 'gekkigheid' voorbij en waar je je alleen maar over kunt verbazen en waar best iets van gezegd mag en kan worden. Een van de reacties was: Blijf ook de mooie kanten belichten Johan er zijn velen die jouw stukjes met veel plezier en herkenning lezen. Een mooie reactie maar alleen de mooie kanten belichten gaat bij mij niet werken. Ook in mijn periode in het UMCG ben ik nooit een 'keldervergaderaar'(iemand die niets op een werkoverleg zegt maar buiten het overleg het hoogste woord heeft) geweest en wilde dat ook nooit met Puurvoetbalonline zijn. Maar de reacties brachten mij voor de zoveelste keer aan het twijfelen want ergens wist ik, dit voelt niet goed omdat ik iemand ben die van zijn hart geen moordkuil maakt hoewel het aantal mensen waar ik privézaken mee wil delen zeer beperkt is. Maar over datgene waar ik mij binnen het amateurvoetbal over verbaas is dat toch anders. Hoewel ik nooit een tegen de windmolens vechtende Don Quichot zal worden die denkt dat hij het amateurvoetbal kan veranderen is je mond houden wanneer je 'gekkigheid' signaleert geen thema. Gekkigheid die vanaf 1 februari in alle soorten al voorbij is getrokken