Het is een ontwikkeling die we allemaal hebben zien aankomen, maar die je toch een beetje verdrietig stemt: sponsors die een steeds dikkere vinger in de pap krijgen bij het beleid van een Betaald Voetbal Organisatie. Het is tegenwoordig niet meer de trainer die bepaalt wie er op linksbuiten speelt, maar steeds meer de man met de portemonnee, vaak iemand die een bouwbedrijf heeft met zijn eigen naam in koeienletters op het shirt en de reservebal onder zijn overhemd

Het is maandagmiddag, iets voorbij half twee. Voor de meeste mensen is het weekend dan al lang afgelopen, maar voor mij komt er op dat moment pas echt een einde aan die twee dagen die voor velen draaien om ontspanning, gezelligheid of misschien een avondje iets te diep in het glaasje kijken.

Iedere voetballiefhebber kent het ritueel: na afloop van een wedstrijd, fietsend of in de auto, wordt de wedstrijd nog eens rustig herbeleefd. De passes, de tackles, de duels, de doelpunten, en steevast die ene vraag: wie was vandaag de man van de wedstrijd? Soms is het de spits die een briljante goal maakt, soms de verdediger die onverschrokken ingrijpt, soms de middenvelder die het spel ordent en de lijnen uitzet. Maar soms is er een speler die alle verwachtingen overstijgt. Zaterdag stond er in Middelstum zo iemand op eenzame hoogte: Wessel Oosterhoff.

Het is zo’n zinnetje dat je makkelijk over het hoofd ziet, verstopt onderaan de uitslagenlijst op de website van de KNVB. “De gepubliceerde uitslagen zijn tot 5 volledige werkdagen na de respectievelijke speeldag onder voorbehoud.”
Een droge mededeling, bijna juridisch van toon. Maar wat bedoelt de voetbalbond daar precies mee? En waarom lijkt die opmerking vooral te staan bij teams uit de B-categorie van het amateurvoetbal?

De puurvoetbalprognose van vorige week leverde mij een redelijke score op . Van de twaalf gespeelde had ik er acht goed voorspeld. Een redelijke voldoende maar ook niet meer. Voor dit weekend staan er voor mij 15 duels op het programma waar ik of lasngs de lijn sta of met de telefoon bij aanwezig ben.

Dimietri Meijer, een van de vrijwilligers binnen de vv Eenrum, stelde ik een aantal vragem/stellingen. Vragen over wat er binnen Eenrum gebeurt, zijn wens, over zijn muziekkeuze en nog veel meer

Elte Hofman ken ik uit de periode dat hij nog speler van toen nog CVVB was. En heel gek, en misschien ook niet, ik ben hem, zonder dat we ooit contact hadden wel als trainer blijven volgen. En helemaal toen Elte trainer werd van Peize werd en ik toen al de verslagen deed voor de clubs in het verspreidingsgebied van de Oostermoer waar hij met Peize tegen speelde. Voor Elte had ik ook een aantal vragen en waar de antwoorden te lezen zijn.

Er waren van die dagen dat je dacht: “Is dit nou november of zitten we ineens in april?” De thermometer tikte bijna 20 graden aan. Lenteachtige temperaturen met 21 cracks op het veld In de kantine ,of eigenlijk in wat nog een voetbalkantine moet worden, was het een komen en gaan van praatjes, koffie en koeken. De mannen aan de stamtafel hadden het niet over de verkiezingen, niet over PSV dat weer een tegenstander niet had weggespeeld, en zeker niet over de komende nederlaag van Ajax. Nee, het ging over Pé & Rinus in Paradiso. En over vogels. Jawel, vogels.

Zaterdag werd ik in de kantine van Eenrum aangesproken door Jitse Drent. Voor velen in onze regio een bekende naam, want Jitse was jarenlang de vaste verslaggever van het dameselftal van EKC. Na het uiteenvallen van die succesvolle combinatieploeg werd hij de vaste reporter van de dames van Zeester. En zoals altijd had hij goed nieuws te melden: de dames van Zeester hadden opnieuw gewonnen.
In Zoutkamp waren ze met maar liefst 7-0 te sterk voor de dames van The Knickerbockers 5. Een klinkende zege, eentje die aangeeft dat de ploeg goed in vorm is en dat het vrouwenvoetbal bij Zeester weer helemaal leeft. Want met deze overwinning blijven de Zoutkamper dames bovenin meedraaien. In de 4e klasse gaan ze, samen met SJO WTTC 1 en FC Grootegast 1, zelfs aan de leiding,een mooie constatering voor iedereen die het vrouwenvoetbal in deze regio een warm hart toedraagt.

Er zijn van die ideeën die geboren worden uit pure liefde voor het spel. Ideeën die niet gaan over geld, roem of status, maar over gevoel, herinnering en verbondenheid. Op 13 oktober schreef ik met veel plezier op Puurvoetbalonline over zo’n initiatief: de #VoetbalHoogtepuntChallenge van Bert van der Meer. Een prachtig plan om de voetbalverhalen van vroeger opnieuw te beleven ,de momenten die ons als spelers, supporters, trainers of vrijwilligers hebben gevormd.