Wanneer je Daniel van Dijk spreekt, hoor je meteen de passie in zijn stem. Niet alleen over voetbal, maar over het leven zelf. Hij ademt sport, vriendschap en doorzettingsvermogen. Waar veel mensen hun vrije tijd verdelen tussen hobby’s en ontspanning, staat Daniel liefst vijf dagen per week op het voetbalveld. “Ik vind het amateurvoetbal eigenlijk leuker dan het betaald voetbal,” zegt hij met een glimlach. “Het is echt iets waar ik van kan genieten. Drie keer per week geef ik jeugdtraining, twee keer train ik zelf, en op zaterdag zijn we de hele dag op pad met het team. Het geeft me zoveel plezier om te zien hoe een jeugdteam kan groeien. En het is natuurlijk ook heerlijk om zelf nog even vol gas in het veld te staan.”

De voetbaldames van vv Zeester speelden op woensdagavond 22 oktober op hun thuisbasis sportpark “Toercamp” te Zoutkamp tegen VIOD uit Driezum. In het vorige seizoen was dit nog een sterke tegenstander maar door het vertrek van hun spits en keepster was dat niet meer het geval.

Riëtte Danhof voetbalde tot 2011. Daarna werd ze wadloopgids. Over die twee onderwerpen, haar tweelingzus Marian, de triatlon van de Breede bij Warffum en haar sportieve droom gaat het onderstaand interview.

Er zijn van die momenten waarop je als opa met een glimlach achteroverleunt en denkt: ja, dit is een goed idee. Het volgen van mijn twee voetballende kleinzoons, die ieder op hun eigen manier hun eerste stappen zetten in de wereld van het voetbal. Zo is het idee geboren voor dit digitale plakboek: De voetbalavonturen van Morris en Tim. Een digitaal dagboek waarin ik, als trotse opa, hun reis op en rond het voetbalveld wil vastleggen. De verhalen, de overwinningen, de teleurstellingen, en vooral de glimlachen. Want voetbal is meer dan een spelletje — het is een avontuur vol herinneringen.

Even heb ik overwogen om de interviews van de tweeling Anouk en Manon Faber( vv Eenrum MO20) samen te voegen tot een interview Een idee dat al snel in de figuurlijke prullenbak verdween omdat het beide meiden tekort zou doen. Zowel Anouk als Manon gaven dusdanig mooie antwoorden dat het wel een dubbel-interview is geworden maar ook weer niet. En daarom twee mooie interviews voor de ‘prijs’ van één.

Er zijn van die momenten waarop je denkt: waar zijn we eigenlijk mee bezig?
Zo’n moment had ik vanmorgen , toen ik op de sociale media de eerste berichten las over de Nederlandse selectie op het WK Walking Football in Spanje. Jawel, Nederland is ook daar van de partij. En eerlijk is eerlijk: ik was best wel benieuwd naar de rsultaten van het team.

Nick Riedstra voetbalt niet alleen als spits in de JO14 van Middelstum. Nick is echter ook de kleinzoon van de enkele weken overleden Tonnie Niemeijer die binnen de SV Bedum Oldstars ‘der Bomber’ werd genoemd. Als een soort van eerbetoon aan zijn opa mocht ook Nick 20 vragen vragen beantwoorden. Twintig antwoorden die werden tot een artikel wat door opa met veel plezier en trots zou zijn gelezen

Er was een tijd dat de KNVB nog bestond uit mensen van vlees en bloed. Mensen die voetbal begrepen. Die het verschil zagen tussen een jeugdteam dat boven zichzelf uitsteeg en een groep jochies die nog moest leren wat buitenspel is. Die wisten dat het spelletje meer is dan cijfers in een Excel-bestand. Maar dat was vroeger. Tegenwoordig bepaalt de computer de matrix,

De vijfde speelronde staat voor de deur. Maar of storm Benjamin toestaat dat alle duels gespeeld gaan worden is nog maar de vraag. Maar de vijfde speelronde is wel een belangrijke ronde omdat veel trainers vinden dat je na vijf duels al kunt zien wie bovenin de ranglijst een rol gaat spelen en welke clubs zich al lichtelijk zorgen moeten gaan maken. Maar voor nu de 13 duels waar ik langs de lijn of via de telefoon bij betrokken ben.

Er zijn van die momenten waarop je als voetballiefhebber niet weet of je moet lachen of huilen. Het moment dat ik de elftalfoto zag van het team dat Nederland mag vertegenwoordigen op het WK Walking Football, was er zo één. Een officieel WK-team, nota bene, dat volgens de KNVB met zorg en deskundigheid zou zijn samengesteld. Een selectie waar, zoals het hoort, een serieuze procedure aan vooraf zou moeten gaan,met scouts, rapporten, regionale input en een bondscoach die weet waar hij mee bezig is. Maar wie gelooft dat sprookje, gelooft waarschijnlijk ook nog in Sinterklaas.