De competitie die niet echt op gang komt – welkom in het digitale tijdperk van de B-categorie

Geschreven door Johan Staal op . Geplaatst in Rond de bal

Het was de avond van Sint Maarten. De Peperweg in Ezinge lag er rustig bij; een enkel lampionnetje hier, een aarzelend kind daar. En terwijl de meeste Ezingers vast blij waren dat ze geen kilo’s snoep kwijt waren aan zingende jeugd, zat ik binnen met iets wat minstens zo treurig is: de stand van de vier competities in de B-categorie. En eerlijk is eerlijk ,het beeld is niet bepaald om over naar huis te schrijven.

johan 2


Bij de dames van Zeester valt het allemaal nog wel mee. Daar speelt ONT wat minder (vier duels) en de rest wat meer (vijf of zes). Niks mis mee, dat hoort een beetje bij het amateurvoetbal. Iemand een weekendje weg, iemand anders op skivakantie in oktober (ja, dat kan tegenwoordig), en klaar is Kees.

Maar dan de mannen. Ach, de mannen.

Daar is het, hoe zal ik het vriendelijk zeggen, een complete chaos. Ezinge 2 en Westerkwartier 4 hebben drie wedstrijden gespeeld. Drie! Vanaf het weekend van 20 september, dames en heren, zijn we nu alweer bijna in de winterstop, maar bij Ezinge 2 lijkt het alsof de competitie nog op de Playstation moet worden opgestart. Ondertussen heeft Niekerk al zes duels achter de rug ,waarschijnlijk spelen ze ’s nachts in de sporthal, of hebben ze gewoon een betere verbinding met het wedstrijdsecretariaat van de KNVB.

Eerlijk is eerlijk, vroeger gebeurde dit niet. Vroeger, toen de lijnen nog met kalk getrokken werden en niet met een app. Toen er een man in een regenjas langs het veld liep met een notitieblok in plaats van een laptop. Toen wist je tenminste wie er speelde, wanneer en waarom. Tegenwoordig lijkt het alsof sommige teams alleen op papier bestaan ,of beter gezegd: in de cloud.

Neem de competities van Middelstum 3 en Winsum 2. In de zaterdagcompetitie heeft Loppersum 4 er drie gespeeld, Winsum 5 vier, en de rest vijf of zes. De KNVB-website lijkt meer op een sudoku dan op een competitieoverzicht. In de zondagcompetitie is het niet veel beter: Winsum 2 speelde zondag pas zijn derde duel, terwijl de meeste ploegen al vijf of zes keer de wei in zijn gegaan. Alleen Farmsum 2 en VVK 3 zitten in hetzelfde schuitje met vier duels. Een hechte subcompetitie van ploegen die het rustig aan doen.

Het is dat de KNVB tegenwoordig overal mooie termen voor heeft,maar laten we eerlijk zijn: het is gewoon een zooitje. Een dikke bende, zoals we dat in gewoon Nederlands zeggen. En dan stel ik mij, tussen het scrollen door, de vraag die je eigenlijk niet hardop mag stellen: hoeveel wedstrijden zijn er inmiddels digitaal gespeeld? Want als je het wedstrijdprogramma naast de standen legt, krijg je het gevoel dat sommige ploegen al virtueel kampioen zijn zonder ooit het veld te hebben gezien. Misschien heeft iemand per ongeluk op “uitslag indienen” geklikt terwijl hij probeerde een frietje te bestellen via de KNVB-app.

De charme van het amateurvoetbal is altijd geweest dat het een beetje rommelig is. Dat iemand zijn scheenbeschermers vergeet, of dat de grensrechter van de tegenstander net iets te fanatiek is met zijn vlag. Maar wat we nu hebben, is geen gezonde chaos meer, dit is georganiseerde verwarring.

Teams die wekenlang niet spelen, scheidsrechters die hun fluitje alweer vergeten zijn waar het ligt, en leiders die inmiddels beter kunnen solliciteren bij ProRail, gezien hun ervaring met “uitgestelde schema’s”.

Wat ook opvalt: hoe stil het allemaal blijft. Niemand lijkt zich er nog over op te winden. Misschien zijn we murw geslagen door jaren van afgelaste wedstrijden, inhaalweekenden en automatische afmeldingen. Of misschien is het gewoon het nieuwe normaal, net als dat een “competitie” blijkbaar betekent dat iedereen zijn eigen tempo bepaalt.

En ja, ik hoor het al: “Het veld was niet bespeelbaar.” Of: “We hadden te weinig spelers.” Natuurlijk. Ezinge 2 moest waarschijnlijk drie man afstaan aan het eerste, Westerkwartier 4 had een keeper met een knie als een watermeloen, en bij Loppersum 4 was de helft met vakantie in november. Allemaal waar. Maar zes tegen drie gespeelde wedstrijden in dezelfde poule? Dat is geen overmacht, dat is wiskundige wanorde.

Dus ja, op de Peperweg werd er niet massaal gezongen voor Sint Maarten, maar wie weet was dat symbolisch. Misschien staat de jeugd al model voor de toekomst van het amateurvoetbal: ze komen gewoon niet meer opdagen…...