Vrouwenvoetbal leeft weer in Zoutkamp: Zeester dames schrijven hun eigen hoofdstuk

Zaterdag werd ik in de kantine van Eenrum aangesproken door Jitse Drent. Voor velen in onze regio een bekende naam, want Jitse was jarenlang de vaste verslaggever van het dameselftal van EKC. Na het uiteenvallen van die succesvolle combinatieploeg werd hij de vaste reporter van de dames van Zeester. En zoals altijd had hij goed nieuws te melden: de dames van Zeester hadden opnieuw gewonnen.
In Zoutkamp waren ze met maar liefst 7-0 te sterk voor de dames van The Knickerbockers 5. Een klinkende zege, eentje die aangeeft dat de ploeg goed in vorm is en dat het vrouwenvoetbal bij Zeester weer helemaal leeft. Want met deze overwinning blijven de Zoutkamper dames bovenin meedraaien. In de 4e klasse gaan ze, samen met SJO WTTC 1 en FC Grootegast 1, zelfs aan de leiding,een mooie constatering voor iedereen die het vrouwenvoetbal in deze regio een warm hart toedraagt.

Een vleugje sentiment

Ik geef eerlijk toe: ik volg het damesteam van Zeester met iets meer dan gemiddelde belangstelling. Dat komt doordat ik tussen 1985 en 1993 acht seizoenen lang trainer ben geweest van het toenmalige damesteam van Zeester. Acht prachtige jaren waarin ik heb ervaren dat vrouwenvoetbal en Zeester een uitstekende combinatie vormen.

In die tijd was het vrouwenvoetbal in Zoutkamp springlevend. We speelden op zaterdagen voor veel publiek, de sfeer was gemoedelijk maar fanatiek, en het bestuur nam het damesvoetbal serieus, niet als bijzaak, maar als volwaardig onderdeel van de vereniging. En misschien nog wel het mooiste: we hadden een groep speelsters die niet alleen op het veld, maar ook daarbuiten een echt team vormden. Er werd gelachen, fanatiek getraind, en met trots gespeeld in het wit/rood van Zeester.

Wanneer ik nu de foto’s zie van het huidige team en de verhalen hoor die rondgaan, herken ik diezelfde passie. De blijdschap bij een overwinning, het plezier tijdens de trainingen en de betrokkenheid van de supporters ,het is alsof de cirkel rond is.

Een herstart met lef

Na het uiteenvallen van EKC, een samenwerking die jarenlang het damesvoetbal in de regio vertegenwoordigde ,was het even zoeken. Waar moest het vrouwenvoetbal in de voormalige De Marne naartoe? Achteraf gezien had het misschien op sportief vlak sterker geweest om de krachten als FC De Marne te bundelen. Maar dat was een utopie, en dus was het logisch dat er in Zoutkamp opnieuw een basis werd gelegd.

En dat gebeurde in september 2024, toen de dames van Zeester hun nieuwe avontuur begonnen. Zonder grote woorden, zonder opgeblazen verwachtingen ,gewoon beginnen, bouwen, plezier maken en zien waar het schip strandt. Maar al snel bleek dat het schip niet strandde, maar koers zette richting succes. Het nieuwe team kende een frisse start: een mix van ervaren speelsters en jonge talenten die samen een herkenbare speelstijl ontwikkelden. Gedreven, enthousiast en met het karakter dat past bij Zoutkamp: niet zeuren, maar doen.

De kracht van het collectief

Wie de uitslagen van de afgelopen weken bekijkt, ziet dat Zeester niet afhankelijk is van één sterspeler. De kracht van dit team ligt in het collectief. Iedere speelster weet wat haar taak is en voert die met overtuiging uit. Achterin staat het goed georganiseerd, het middenveld combineert strijd met voetbalintelligentie, en voorin worden de kansen gretig benut, iets wat de 7-0 tegen The Knickerbockers wel duidelijk maakt. De ploeg heeft bovendien iets wat niet te trainen valt: teamgeest. Het plezier straalt ervan af. Of ze nu op het veld staan of na afloop met elkaar in de kantine zitten, het is duidelijk dat deze groep het samen doet. En dat is precies wat het vrouwenvoetbal bij Zeester altijd bijzonder heeft gemaakt.

De toekomst lonkt

Natuurlijk is het seizoen nog lang. Er zullen nog genoeg obstakels op het pad komen: blessures, vormdipjes, lastige uitwedstrijden op gure november en decemberdagen – het hoort er allemaal bij. Maar de basis is stevig. Met het enthousiasme van de speelsters, de betrokkenheid van het bestuur en de steun van de supporters heeft Zeester alles in huis om dit seizoen iets moois neer te zetten. Wat mij daarnaast opvalt, is dat het damesvoetbal bij Zeester niet als ‘project’ wordt gezien, maar als een vanzelfsprekend onderdeel van de club. Dat is misschien wel de grootste winst. Vrouwenvoetbal hoort anno 2025 bij Zeester, net zoals het dat in de jaren tachtig en negentig deed. Het enthousiasme is voelbaar, niet alleen op het veld, maar ook langs de lijn. Oud-leden, ouders, dorpsgenoten ,ze komen kijken, moedigen aan en leven mee. En zo ontstaat er opnieuw dat dorpsgevoel dat, en wat ik zelf ooit heb mogen ervaren, wat Zoutkamp nog altijd zo kenmerkt.