Rondje langs de velden in de B-categorie: een triest panorama
Het blijft je verbazen. Terwijl elders in het land clubs een ledenstop moeten instellen omdat er simpelweg geen ruimte meer is, liggen de velden in Noord-Groningen er regelmatig verlaten bij. Voor wie het volgt via Puurvoetbalonline, is het een treffend beeld: een competitie in de B-categorie die meer weg heeft van een chaotische puzzel dan van een gestructureerd voetbalseizoen.
Neem de competitie van de dames van Zeester. Een team heeft vijf duels gespeeld, zes ploegen vier keer, twee teams drie keer en één ploeg? Die kwam slechts één keer in actie. Een bizarre verdeling, waar het iedere week weer een verrassing is wie überhaupt op het veld staat. Het voetbal is hier allesbehalve voorspelbaar, en dat heeft niets te maken met sportieve spanning. Het gaat om het simpele feit: wedstrijden worden afgelast, ingehaald, soms twee maanden later vastgesteld en het schema is een regelrechte chaos.
De situatie in de competitie waar Ezinge 2 in speelt is ook bijzonder. In hun poule heeft één ploeg vijf duels gespeeld, één vier, vijf teams drie wedstrijden en drie ploegen kwamen slechts twee keer in actie. Als je dat optelt, zie je een competitie die nog niet half op gang is gekomen, terwijl de kalender alweer richting december schuift. Het is een wonder dat de spelers nog de motivatie vinden om te trainen, laat staan dat er een ritme is om voetbalplezier te ervaren.
Ook in de competitie van de De Heracliden 3 lijkt er geen lijn in het spel te zitten. Vijf teams kwamen vier keer in actie, zes ploegen drie keer. Voor een team dat normaal gesproken uitkijkt naar regelmaat en competitie, voelt dit eerder als een bij elkaar geraapt samenraapsel van wedstrijden dan als een echte competitie.
En Winsum Zondag 2? Daar wordt de chaos bijna meetbaar. Eén ploeg heeft vijf keer gespeeld, drie ploegen vier keer, vier ploegen drie keer, twee teams twee keer en één ploeg slechts één keer. Als je optelt hoeveel duels er nog gespeeld moeten worden, word je bijna duizelig. Het lijkt bijna absurd dat we in 2025 nog zo’n wirwar hebben, terwijl elders in het land clubs moeite hebben om nieuwe leden een plekje te geven.
Het is schrijnend om te zien. Want dit gaat niet over een incident, het is structureel. De gevolgen zijn groter dan je op het eerste gezicht zou denken. Voor velen is het frustrerend, omdat je plannen maakt rond een wedstrijd en uiteindelijk niet weet of die doorgaat.
Toch is het niet alleen maar zwartgallig. Er is ook een harde kern van vrijwilligers die alles op alles zet om de boel draaiende te houden. Zij regelen vervangende data, bemiddelen tussen clubs en zorgen dat wedstrijden niet helemaal in het water vallen. De vraag is: wat moet er gebeuren om dit te verbeteren? Moeten competities herverdeeld worden? Of moeten we misschien accepteren dat in sommige regio’s het amateurvoetbal een andere dynamiek heeft dan de rest van het land?
Het contrast met andere delen van Nederland kan niet groter. Waar in de Randstad een ledenstop wordt afgekondigd, omdat er simpelweg geen ruimte is, liggen hier de velden met regelmaat stil.
Toch blijft het voetbal in de B-categorie bestaan. Het gaat door, ondanks de chaos. De spelers staan op het veld, de trainers roepen hun aanwijzingen en de vrijwilligers slepen de competitie door de modder. Voor nu rest alleen de hoop dat de komende maanden wat stabiliteit brengen. Maar heel eerlijk, ik vrees het ergste ..
Neem de competitie van de dames van Zeester. Een team heeft vijf duels gespeeld, zes ploegen vier keer, twee teams drie keer en één ploeg? Die kwam slechts één keer in actie. Een bizarre verdeling, waar het iedere week weer een verrassing is wie überhaupt op het veld staat. Het voetbal is hier allesbehalve voorspelbaar, en dat heeft niets te maken met sportieve spanning. Het gaat om het simpele feit: wedstrijden worden afgelast, ingehaald, soms twee maanden later vastgesteld en het schema is een regelrechte chaos.
De situatie in de competitie waar Ezinge 2 in speelt is ook bijzonder. In hun poule heeft één ploeg vijf duels gespeeld, één vier, vijf teams drie wedstrijden en drie ploegen kwamen slechts twee keer in actie. Als je dat optelt, zie je een competitie die nog niet half op gang is gekomen, terwijl de kalender alweer richting december schuift. Het is een wonder dat de spelers nog de motivatie vinden om te trainen, laat staan dat er een ritme is om voetbalplezier te ervaren.
Ook in de competitie van de De Heracliden 3 lijkt er geen lijn in het spel te zitten. Vijf teams kwamen vier keer in actie, zes ploegen drie keer. Voor een team dat normaal gesproken uitkijkt naar regelmaat en competitie, voelt dit eerder als een bij elkaar geraapt samenraapsel van wedstrijden dan als een echte competitie.
En Winsum Zondag 2? Daar wordt de chaos bijna meetbaar. Eén ploeg heeft vijf keer gespeeld, drie ploegen vier keer, vier ploegen drie keer, twee teams twee keer en één ploeg slechts één keer. Als je optelt hoeveel duels er nog gespeeld moeten worden, word je bijna duizelig. Het lijkt bijna absurd dat we in 2025 nog zo’n wirwar hebben, terwijl elders in het land clubs moeite hebben om nieuwe leden een plekje te geven.
Het is schrijnend om te zien. Want dit gaat niet over een incident, het is structureel. De gevolgen zijn groter dan je op het eerste gezicht zou denken. Voor velen is het frustrerend, omdat je plannen maakt rond een wedstrijd en uiteindelijk niet weet of die doorgaat.
Toch is het niet alleen maar zwartgallig. Er is ook een harde kern van vrijwilligers die alles op alles zet om de boel draaiende te houden. Zij regelen vervangende data, bemiddelen tussen clubs en zorgen dat wedstrijden niet helemaal in het water vallen. De vraag is: wat moet er gebeuren om dit te verbeteren? Moeten competities herverdeeld worden? Of moeten we misschien accepteren dat in sommige regio’s het amateurvoetbal een andere dynamiek heeft dan de rest van het land?
Het contrast met andere delen van Nederland kan niet groter. Waar in de Randstad een ledenstop wordt afgekondigd, omdat er simpelweg geen ruimte is, liggen hier de velden met regelmaat stil.
Toch blijft het voetbal in de B-categorie bestaan. Het gaat door, ondanks de chaos. De spelers staan op het veld, de trainers roepen hun aanwijzingen en de vrijwilligers slepen de competitie door de modder. Voor nu rest alleen de hoop dat de komende maanden wat stabiliteit brengen. Maar heel eerlijk, ik vrees het ergste ..
