"Voetbal, veerkracht en volle bak genieten" – Het verhaal van Daniel van Dijk

Geschreven door Johan Staal op . Geplaatst in Rond de bal

Wanneer je Daniel van Dijk spreekt, hoor je meteen de passie in zijn stem. Niet alleen over voetbal, maar over het leven zelf. Hij ademt sport, vriendschap en doorzettingsvermogen. Waar veel mensen hun vrije tijd verdelen tussen hobby’s en ontspanning, staat Daniel liefst vijf dagen per week op het voetbalveld. “Ik vind het amateurvoetbal eigenlijk leuker dan het betaald voetbal,” zegt hij met een glimlach. “Het is echt iets waar ik van kan genieten. Drie keer per week geef ik jeugdtraining, twee keer train ik zelf, en op zaterdag zijn we de hele dag op pad met het team. Het geeft me zoveel plezier om te zien hoe een jeugdteam kan groeien. En het is natuurlijk ook heerlijk om zelf nog even vol gas in het veld te staan.”



                                        daniel

Van jeugdtrainer tot teamspeler

Die betrokkenheid bij de jeugd is typerend voor Daniel. “De jongens vinden mij als 27-jarige soms soms oud, ” vertelt hij lachend. “Maar ik train ze vooral op de basis: passen, aannemen, dribbelen, vrijlopen zonder bal. Het is fantastisch om te zien hoe ze vooruitgaan, hoe hun plezier groeit. Dat maakt het voor mij zo mooi.” Zelf heeft Daniel ook zijn hoogtepunten als speler meegemaakt. “Mijn mooiste moment? Dat zijn toch wel de keren dat we kampioen werden in de jeugd. We hadden een fantastisch team dat elk seizoen bij elkaar bleef: Wilfred Kooi, Michel Veldman, Henri Nienhuis en Ruben Otter. Die tijd vergeet ik nooit meer.” En de beste speler met wie hij ooit samenspeelde? “Dylan Smit uit Zoutkamp. Het was echt leuk om met hem een jaartje te spelen. Je zag aan alles dat hij ver boven het niveau uitstak.”

Voetbal kijken, leven en ademen

Hoewel Daniel zelf op de amateurvelden te vinden is, volgt hij het profvoetbal ook met interesse. Zijn ideale basiself voor het Nederlands elftal heeft hij zo paraat:
“Keeper Bart Verbruggen, verdedigers Dumfries, Van Dijk, De Ligt en Frimpong. Op het middenveld Frenkie de Jong, Ryan Gravenberch en Xavi Simons, en voorin Gakpo, Malen en Memphis Depay.” Over de bondscoachpositie is hij ook duidelijk: “Ja, Ron Jans zou dit Nederlands elftal echt hoger kunnen brengen.”
En over Wout Weghorst zegt hij zonder aarzelen: “Een winnaar. Een echte harde werker. Hij heeft misschien niet het meeste talent, maar laat telkens zien hoe belangrijk hij kan zijn voor zijn team.”

De liefde voor sport reikt verder dan voetbal alleen. “Ik kijk graag Formule 1 op tv,” vertelt Daniel. “En qua serie ben ik fan van Outer Banks. Maar als ik iemand anders zou mogen zijn voor een dag? Dan kies ik Thierry Neuville, de Belgische rallyrijder die in 2024 wereldkampioen werd. Die snelheid – 200 kilometer per uur over gewone wegen – dat lijkt me fantastisch om mee te maken!”

Een leven met een bocht in de weg

Toch is het leven van Daniel niet altijd vanzelf gegaan. Op 25 oktober 2022 werd alles anders. “Die dag werd mijn leven onverwachts op z’n kop gezet,” vertelt hij rustig. “Ik werd met de ambulance opgehaald en moest geopereerd worden aan mijn oor. Wat er toen precies gebeurde, weet ik zelf nauwelijks meer. En op 6 november volgde er nog iets veel zwaarders: een hersenabces.”

De periode daarna was zwaar, voor hem, maar vooral voor zijn familie en vrienden. “Voor mij zijn het lege stukken in mijn geheugen, maar voor hen waren het nachten vol zorgen, angst en onzekerheid. Op zo’n moment kom je erachter wie er echt voor je zijn.”

Na de operatie en herstel volgde een moeilijk hoofdstuk. “Ik heb in totaal dertien epilepsieaanvallen gehad,” vertelt hij. “De laatste was gelukkig in april. Inmiddels heb ik mezelf goed onder controle. Ik kijk nu met trots terug op wat ik heb bereikt. Ik voel me sterker dan ooit, sta positief in het leven en geniet er elke dag van dat ik weer kan voetballen.”

Werk en dagelijks leven

Naast het voetbal heeft Daniel ook een leuke baan. “Ik werk bij Roompot Glamping Lauwersmeer in Vierhuizen,” zegt hij trots. “Daar doe ik van alles: schoonmaak, broodjes bakken, wifi fixen, kleine reparaties zoals wasbakken vervangen, en soms help ik op de receptie om nieuwe gasten te verwelkomen. Eigenlijk doe ik er bijna alles,” lacht hij. In zijn vrije tijd trekt hij er graag op uit met vrienden. “Ik vind het leuk om naar rally’s te gaan, al lukt dat niet altijd qua tijd. Maar als het kan, film ik met plezier voor mijn YouTube-kanaal. En als we vragen naar zijn meest gebruikte app, hoeft hij niet lang na te denken: “YouTube! Ik luister er muziek op en kijk er veel rallyvideo’s.”

Over muziek, politiek en tradities

Ook buiten de sport heeft Daniel duidelijke meningen en interesses. Zijn favoriete band? “Racoon. Echt een fantastische band.”
Het laatste boek dat hij las? “Master Your Mindset.”

Over politiek is hij eerlijk: “De politici in Nederland moeten het gewoon eens met elkaar eens worden. Zo lossen ze nu niks op, en blijft alles hetzelfde. Er gebeurt ondertussen te weinig.”
En wat betreft het vuurwerkverbod? “Nee, ik vind dat vuurwerk bij onze tradities hoort. Het is iets wat niet verloren moet gaan.”

Een nuchtere kijk op het spel

Voetbal op een ander continent spelen, zoals sommige plannen in Spanje en Italië? Daniel vindt het maar niks. “Dikke vette onzin,” zegt hij stellig. “Voetbal hoort thuis bij de mensen, in de stadions waar het leeft. Niet in een ander werelddeel voor meer geld.” FC Groningen dan? “Eerlijk gezegd volg ik ze niet echt,” geeft hij toe met een glimlach. “Ik sta liever zelf op het veld dan dat ik het langs de lijn of op tv bekijk.”

Leven met plezier

Wat blijft hangen na het gesprek met Daniel, is zijn energie. Ondanks wat hij heeft meegemaakt, praat hij met warmte, humor en vooral dankbaarheid. “Voetbal heeft me altijd veel gegeven,” zegt hij tot slot. Na wat ik heb meegemaakt, besef ik hoe bijzonder het is om gewoon weer op het veld te kunnen staan, met mensen om me heen die er voor me zijn. “