Anouk en Manon Faber(vv Eenrum MO20) Een dubbel interview

Geschreven door Johan Staal op . Geplaatst in Rond de bal

Even heb ik overwogen om de interviews van de tweeling Anouk en Manon Faber( vv Eenrum MO20) samen te voegen tot een interview Een idee dat al snel in de figuurlijke prullenbak verdween omdat het beide meiden tekort zou doen. Zowel Anouk als Manon gaven dusdanig mooie antwoorden dat het wel een dubbel-interview is geworden maar ook weer niet. En daarom twee mooie interviews voor de ‘prijs’ van één.

m en a 1

                                                    De zusjes Manon en Anouk Faber

Anouk Faber, een rechtsbuiten met flair en passie

Anouk Faber, derdejaars student Paraveterinair en fanatiek speelster van het MO20-elftal, aan het woord over haar grote liefde, voetbal, haar comeback na een zware blessure, FC Groningen en nog veel meer in onderstaand interview. “Ik speel het liefst als rechtsbuiten,” begint ze met een glimlach. “Daar kan ik mijn snelheid goed gebruiken.” Ze voetbalt al sinds haar jeugd bij vv Eenrum en heeft zowel bij de jongens als bij de meiden gespeeld. “Dat leert je direct dat het onzin is om het vrouwenvoetbal met het mannenvoetbal te vergelijken. Het spel is gewoon totaal anders. Ik weet waar ik over praat, want ik heb bij beide gespeeld. Het is niet te vergelijken, punt.”


Een zware tijd en een sterke comeback

Een jaar lang moest Anouk vanaf de zijlijn toekijken. Een kruisbandblessure gooide roet in het eten ,een nachtmerrie voor elke sporter. “Dat was echt een klap,” vertelt ze. “Je wilt alleen maar het veld op, maar je moet geduld hebben, revalideren, sterker worden. Dat jaar heeft me mentaal veel geleerd.” De steun die ze kreeg, maakte veel goed. “Mijn fysiotherapeut, Luuk van Fysio2fit, was echt goud waard. Hij heeft me er doorheen gesleept. Zonder hem stond ik nu niet weer op het veld. Hij wist precies wanneer hij streng moest zijn en wanneer hij even moest zeggen: ‘Rustig aan, het komt wel goed.’” Nu ze weer fit is, waardeert ze elke minuut op het veld meer dan ooit. “Elke training, elke wedstrijd, ik geniet er dubbel van.”


Over dromen en idolen

Als ze een dag mocht ruilen met iemand, weet ze het meteen. “Niet met Vivianne Miedema,” zegt ze met een grijns. “Die heeft drie keer haar knie zwaar geblesseerd, daar pas ik even voor.” Ze lacht. “Maar met Alessia Russo zou ik wel willen ruilen. Gewoon één dag in die wereldtop. En ja, omdat ik graag die Champions League-beker wil vasthouden. Dat lijkt me zó’n bijzonder moment.”


Het teamgevoel van Eenrum

Bij vv Eenrum voelt ze zich helemaal thuis. “We hebben een leuke groep,” zegt ze. “En onze trainer Niels Woltman, die heeft echt verstand van voetbal. Wel streng hoor,” voegt ze er lachend aan toe. “Maar dat hoort erbij. Je weet dat hij het doet omdat hij wil dat we beter worden.” Over de toekomst is ze positief: “Over drie jaar hoop ik dat we als MO20 dan als het nieuwe dameselftal van Eenrum nog steeds samen op het veld staan. Als iedereen blijft voetballen, dan wordt dat echt iets moois. Het zou superleuk zijn als we als team doorgroeien.”



Het leven buiten het veld

Buiten het voetbal heeft Anouk het druk genoeg. Ze volgt de opleiding tot Paraveterinair (dierenartsassistent). “Ik zit nu in mijn derde jaar. Het is veel werk, maar ik vind het geweldig om met dieren bezig te zijn. Dat is echt mijn tweede passie.” Vrije tijd is er ook nog. “Ik voetbal, doe dingen met vrienden en lees graag. Laatst heb ik ‘Binding 13’ gelezen, echt een mooi boek.” Qua muziek kiest ze voor sfeer. “Ik luister veel naar The Weekend.


Favorieten, gewoontes en een frikandel speciaal

TV kijkt ze niet heel veel. “Ik heb niet echt een favoriet programma,” zegt ze. “Maar ik kijk graag naar ESPN, logisch natuurlijk, en naar natuurdocumentaires. Iets met dieren, dat boeit me altijd.” En als iemand haar midden in de nacht wakker zou maken? Ze hoeft niet lang na te denken: “Voor een frikandel speciaal mag je me altijd wakker maken,” zegt ze lachend.

m1


Familieband op het veld

Anouk speelt samen met haar tweelingzus Manon. “Dat is leuk, maar ook een uitdaging,” zegt ze met een knipoog. “Manon heeft sterke punten hoor , ze heeft goed inzicht en kan echt een goede pass geven. Maar haar zwakke punten? Ze stelt zich soms een beetje aan en heeft af en toe een grote mond. ”


Over FC Groningen, politiek en vuurwerk

FC Groningen heeft een speciaal plekje in haar hart. “Als ik mocht kiezen tussen de Eenrumer Kermis of een Europese wedstrijd van FC Groningen, dan ga ik sowieso mee met FC Groningen. Dat lijkt me zó’n belevenis.” Ze gelooft ook dat de club dit jaar goed bezig is. “Ze gaan de play-offs voor Europees voetbal spelen, daar ben ik van overtuigd. Ze hebben een jong en energiek team. En de wedstrijd tegen Sparta tellen we even niet mee.” Als we het hebben over politiek ,ze mag dit jaar voor het eerst stemmen , is ze verrassend duidelijk: “Een politicus moet gewoon weten waar hij of zij over praat. En het ook waar kunnen maken. Geen loze beloftes.” En vuurwerk? “Vuurwerk is traditie,” zegt ze beslist. “Elk jaar is er weer gedoe over, maar voor mij hoort het er gewoon bij. Zolang het veilig blijft, vind ik dat het moet kunnen.”


Trainer? Nee, liever speler

Toekomstplannen in het voetbal heeft ze wel, maar niet als trainer. “Nee,” lacht ze. “Dat is niets voor mij. Ik sta liever zelf in het veld. En op de vraag met wie ze wel een avondje zou willen stappen, hoeft ze niet lang na te denken: “Thom van Bergen van FC Groningen,” zegt ze met een brede glimlach. “

De kern van het verhaal

Aan het einde van het gesprek vat ze haar liefde voor voetbal nog één keer samen. “Voor mij draait het niet om geld of beroemd worden,” zegt ze. “Ik speel omdat ik het leuk vind, omdat ik het samen met mijn team kan doen. Na mijn blessure besef ik dat nog meer. Ik wil gewoon voetballen, plezier hebben en nog beter worden.”



----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

 





Manon Faber: Alles met passie voor niet alleen  voetbal

Ze is pas achttien, maar praat al met de nuchterheid van een routinier. Manon Faber, linkermiddenvelder, of linkerspits van vv Eenrum MO20, weet precies wat ze wil, zowel op als buiten het veld. Tussen haar opleiding, werk in de supermarkt en potjes FIFA bij familie Mulder door, maakt ze tijd voor haar grootste passie: voetbal. En over dat voetbal , én een beetje daarbuiten – praten we met haar voor Puurvoetbalonline
.


Van linkervleugel naar middenveld

“Ik voel me meer thuis als linkermiddenvelder dan als linksbuiten,” vertelt Manon. Op de flank sta je soms te wachten tot de bal komt, maar op het middenveld ben je constant bezig. Ze speelt haar wedstrijden met plezier in het amateurvoetbal. “Amateurvoetbal past bij me.”


Een gemis in het team: Anouk

Op de vraag hoe ze het vond toen haar teamgenoot en tweelingzus Anouk geblesseerd raakte, antwoordt Manon zonder twijfel: “Vervelend, vooral voor haarzelf en wij misten een belangrijke aanvallende speelster. Ze kon echt het verschil maken in wedstrijden.” Ze glimlacht even. “Anouk heeft een sterke mentaliteit, verwacht soms iets te veel van anderen, maar dat komt omdat ze zo gedreven is. Ze gunt iedereen zijn of haar goaltje, dat zegt veel over haar als persoon.”


Een dagje in de schoenen van Aitana Bonmatí

Als Manon mocht ruilen met iemand, zou dat Aitana Bonmatí zijn ,de Spaanse wereldster van FC Barcelona. “Ze is een aanvallende middenvelder net als ik, en wat zij al heeft bereikt… ongelofelijk! Drie keer op rij de Ballon d’Or, Europees kampioen, wereldkampioen, drie keer de Champions League gewonnen. Ze is het bewijs dat je als middenvelder bepalend kunt zijn, zonder de sterallures van een spits. Ik zou wel eens een dag in haar schoenen willen staan.


“Stop met vrouwenvoetbal vergelijken met mannenvoetbal”

Een onderwerp waar Manon fel over is: het vergelijken van vrouwenvoetbal met mannenvoetbal. “Dat is echt onzin,” zegt ze resoluut. “Mensen moeten daar mee ophouden. Het is niet hetzelfde! De snelheid, de kracht,natuurlijk zijn die anders. Maar dat maakt vrouwenvoetbal niet minder leuk of minderwaardig.”


ESPN en The Vampire Diaries

Als Manon even niet op het veld staat, staat de TV meestal op voetbal. “De tv staat bij ons thuis eigenlijk standaard op ESPN,” lacht ze. “Maar als ik even geen voetbal kijk, dan stream ik iets. The Vampire Diaries vind ik geweldig.”


De Eenrumer kermis of FC Groningen in Europa?

“Dan ga ik mee naar de FC!” zegt ze zonder aarzeling. “Een Europees duel meemaken als supporter lijkt me echt geweldig.” Over het huidige FC Groningen is ze optimistisch. “Ze hebben een jong, energiek team. Als ze dat vast weten te houden, kunnen ze echt meedoen om de play-offs voor Europees voetbal.”

En als ze één speler van FC Groningen mocht kiezen om een avondje mee op stap te gaan? “Thijmen Blokzijl,” zegt ze met een brede glimlach.”

ma 3
          Manon weet met een prima pass haar zusje te bereiken  foto's Joop Rensema

Over haar trainer en de toekomst van het team

Haar trainer, Niels Woltman, omschrijft ze kort maar krachtig: “Duidelijk.”
“Hij zegt waar het op staat, en dat waardeer ik. Je weet precies wat hij bedoelt, en dat zorgt voor rust in het team.” Over drie jaar hoopt ze dat haar team het nieuwe dameselftal van vv Eenrum is


School, werk en FIFA

Naast het voetbal is Manon druk bezig met haar opleiding tot gespecialiseerd pedagogisch medewerker. “Ik vind het mooi om met kinderen te werken. Geen dag is hetzelfde, en je kunt echt iets betekenen.” Daarnaast werkt ze in de supermarkt in Eenrum. “Lekker afwisselend, en ik ken bijna iedereen die langs de kassa komt,” lacht ze. “En als ik vrij ben? Dan voetbal ik met de jongens of speel ik FIFA bij familie Mulder.”

Muziek, boeken en eten

“Mijn favoriete artiesten? The Weeknd en Drake. Hun muziek past bij elke stemming, voor de training, onderweg of gewoon thuis.” Lezen doet ze af en toe, meestal voor school. “Het laatste boek ging over een Portugese straathond die werd geadopteerd. Mooie boodschap, maar ik weet de titel eerlijk gezegd niet meer,” lacht ze. Eten is een ander verhaal: “Voor lasagne van papa mag je me altijd wakker maken. Dat is het beste wat er is.”


Sterke meningen en eerlijke antwoorden

Over scheenbeschermers is ze stellig: “Die kleine ‘luciferdoosjes’ vind ik onhandig. Trek gewoon normale scheenbeschermers aan, dat hoort erbij.” En politiek? “Als ik mag stemmen, moet een politicus mij overtuigen door eerlijk te zijn. Geen loze beloftes, maar zeggen wat je doet en doen wat je zegt.”


Een leven lang voetbal

Of ze na haar eigen loopbaan actief blijft in het voetbal? “Zeker weten,” zegt Manon vastberaden. “Voetbal is zo’n groot deel van mijn leven. Of het nu als trainer, vrijwilliger of gewoon supporter is maakt dan niet uit.”


Tot slot: vuurwerk hoort erbij

Elk jaar is er weer discussie over vuurwerk, maar Manon is duidelijk: “Een vuurwerkverbod heeft weinig nut. Gewoon elk jaar knallen, dat hoort erbij! Zolang mensen het verantwoord doen, is het een tmooie traditie .”


Manon Faber is nuchter, eerlijk en vol passie voor voetbal. Ze heeft dromen, maar blijft met beide benen op de grond. Een linkermiddenvelder/linkerspits met overzicht, ambitie en een gezonde dosis Groningse nuchterheid. En als het even kan? Dan klinkt er gewoon een knal in de lucht, want volgens Manon mag het leven best een beetje vuurwerk hebben.