SV Bedum Oldstars : Zon, sokken en puntje, puntje, puntje

Het was een zonnige woensdagochtend in Bedum. De lucht strakblauw, de velden groen, en de stemming goed. Kortom: perfecte omstandigheden voor een training van de SV Bedum Oldstars. Terwijl de een nog zoekend was naar zijn scheenbeschermers (niet dat we die nog echt nodig hebben, maar het idee is leuk), stonden anderen alweer klaar voor de eerste warming-up oefening. Maar zoals altijd, gebeurde er naast het voetbal nóg veel meer op en rond het veld.

Jarig, maar geen traktatie

Allereerst: trainer Henk is jarig geweest. Van harte natuurlijk! Alleen… een traktatie? Die hebben we nog niet gezien. Geen slagroomsoes, geen gevulde koek, geen appelpunt met slagroom. Het was even slikken, want wie jarenlang met smart de training van Henk volgt, verwacht toch minstens een zak winegums of desnoods een schaal droge worst. Maar misschien is er, Henk kennende weet ik dat zeker, sprake van uitgestelde traktatie en wacht er volgende week woensdag een traktatie

Europese onwetendheid

Wat minder feestelijk was, is de verwarring bij sommige Oldstars over het belang van onze clubs in Europa. “Wat kan mij dat nou schelen dat Ajax verliest?” hoorde ik ergens in de kleedkamer. Ik kreeg er spontaan rillingen van. Begrijp me goed: ik ben geen supporter van welke betaalde club dan ook maar blij zijn met het verlies van een Nederlandse club in Europa? Dat gaat er bij mij niet in. Niet nu, niet ooit. Want als Ajax, PSV, Feyenoord , Utrecht, de Eagles of AZ dit seizoen slecht presteren in Europa, dan gaat ons hele Nederlandse voetbal achteruit. Dan verliezen we punten op de UEFA-coëfficiëntenlijst. Dan krijgen we minder plekken in Europese toernooien. Dan moeten we straks in juli al aftrappen tegen FC Nobody uit Moldavië. En geloof me, dat wil niemand. Zelf volg ik het  betaald voetbal via Teletekst en de krant. Lekker overzichtelijk, geen flitsende reclames of schreeuwerige analyses. Maar zelfs als op grote afstand volger hoop ik dat álle Nederlandse clubs slagen in Europa.

Het tenue van Ronald

En dan Ronald Jansen. Die verscheen deze week in een Feyenoord-tenue dat, laten we zeggen, niet helemaal klopte. Het shirt zat prima, het broekje ook, en ook de kleur van shirt en broek waren oke, maar de kousen. Wie erbij was, weet genoeg. Wie er niet bij was, mag blijven gissen. Misschien moeten we maar een crowdfunding starten, zodat Ronald binnenkort in een volwaardig Feyenoord-ornaat , het volgens mij vijfde uittenue van de Rotterdammers,kan verschijnen. Want dit halfbakken tenue deed pijn aan de ogen, en niet alleen bij de Ajacieden in de groep.

Oefening baart kunst – of niet

De training zelf verliep zoals we gewend zijn: met veel plezier, maar niet altijd even soepel. Henk had een oefening in petto die leuk bedacht was, maar door sommigen werd ervaren als hogere wiskunde. Bal aannemen, doorspelen, bewegen zonder bal… het leek opeens een soort choreografie van een dansgroep. En eerlijk is eerlijk: sommige Oldstars zijn meer van André Hazes dan van André Rieu. Toch bleef iedereen lachen, en daar gaat het om.

Conditie en de echtelijke sponde

De afsluitende partijtjes werden gespeeld in drie korte rondes. De eerste ging nog prima, de tweede werd al zwaarder, maar bij de derde ronde liet de conditie menigeen in de steek. Het leek alsof sommigen plotseling met lood in de schoenen speelden. Of misschien was het niet de conditie, maar de gevolgen van de vorige avond. Want ja, als je tot laat blijft hangen bij een puntje, puntje, puntje (censuur eindredactie)-wedstrijd op tv, dan merk je dat de volgende ochtend op het trainingsveld. Een goed advies: kies wat vaker en sneller voor de echtelijke sponde in plaats van de bank voor de buis. Dan verschijn je fitter en scherper bij de Oldstars-training.

Tot slot

Dus: Henk, denk aan die traktatie. Ronald, regel die kousen. En aan de rest: laat die late avonden met puntje, puntje, puntje even zitten, en kies voor een goede nachtrust. Dan kunnen we samen blijven genieten van zonnige ochtenden, vrolijke trainingen en alles wat de Oldstars zo mooi maakt. En oh ja, nog één ding: laten we alsjeblieft nooit blij worden van een Nederlands verlies in Europa. Punt.