Het kan niet meer aan het veld in Feerwerd liggen
Elk nieuw voetbalseizoen brengt vertrouwde discussies met zich mee. Trainers, spelers en supporters hebben altijd wel iets te vinden over scheidsrechters, de bal, of – en dat is misschien wel de klassieker – de staat van de velden. Binnen veel verenigingen klinkt deze discussie met enige regelmaat, en opvallend vaak gaat het dan over het hoofdveld van de voetbalvereniging Ezinge.
Dat veld, dat niet in Ezinge zelf ligt maar in het naburige Feerwerd, zorgt bovendien regelmatig voor verwarring. Nieuwe ouders die voor het eerst met hun kinderen naar een uitwedstrijd gaan, rijden soms nietsvermoedend door Ezinge om er vervolgens achter te komen dat het complex zich een dorp verderop bevindt. Voor de ingewijden is dat vanzelfsprekend, maar voor buitenstaanders blijft het een grappige anekdote. Toch gaat dit verhaal niet over geografische misverstanden, maar over het veld zelf , en de manier waarop daar de laatste tijd mee wordt omgegaan.
Conclusie
Het mag gezegd worden: de gemeente Westerkwartier heeft werk gemaakt van het onderhoud in Feerwerd. Het hoofdveld van vv Ezinge, ooit berucht om zijn slechte reputatie, ligt er dit seizoen verrassend goed bij. Voor tegenstanders vervalt daarmee een bekend excuus, en voor Ezinge zelf biedt het een kans om zich op sportieve gronden te laten gelden.
Dat veld, dat niet in Ezinge zelf ligt maar in het naburige Feerwerd, zorgt bovendien regelmatig voor verwarring. Nieuwe ouders die voor het eerst met hun kinderen naar een uitwedstrijd gaan, rijden soms nietsvermoedend door Ezinge om er vervolgens achter te komen dat het complex zich een dorp verderop bevindt. Voor de ingewijden is dat vanzelfsprekend, maar voor buitenstaanders blijft het een grappige anekdote. Toch gaat dit verhaal niet over geografische misverstanden, maar over het veld zelf , en de manier waarop daar de laatste tijd mee wordt omgegaan.
Rondje Feerwerd met Bietsj
Mijn dagelijkse wandelingen met onze Mechelaar, Bietsj, brengen mij steevast langs het sportpark in Feerwerd. Het zijn momenten waarop je de kleine veranderingen in het dorp en de omgeving opmerkt. Zo ook bij de voetbalvelden van Ezinge. Steeds vaker zie ik dat de gemeente Westerkwartier druk bezig is met onderhoudswerkzaamheden. Niet eenmalig of sporadisch, maar met opvallende regelmaat. En dat valt te prijzen. Sterker nog: ik heb het gevoel dat er dit seizoen meer aandacht wordt besteed aan het veldonderhoud dan in voorgaande jaren. Dat baseer ik niet op officiële cijfers of beleidsstukken, maar simpelweg op wat ik zie tijdens die dagelijkse rondjes. Machines die maaien, medewerkers die met zichtbaar vakmanschap het gras onder handen nemen, het beeld is duidelijk: er wordt serieus geïnvesteerd in de kwaliteit van de velden.De oude reputatie
Dat is een positieve ontwikkeling, want de reputatie van het hoofdveld in Feerwerd was lange tijd niet bepaald om trots op te zijn. Menig tegenstander noemde het veld zonder blikken of blozen een "kut-veld". Hard, misschien onnodig plat, maar het was wél de term die in de wandelgangen het meest werd gebruikt. Het gras was ongelijk, de ondergrond zwaar en het spelplezier werd vaak overschaduwd door ergernis over de omstandigheden. Voor Ezinge was dat frustrerend. Je wilt als club beoordeeld worden op je spel, je inzet en je sfeer langs de lijn, niet op een slechte grasmat. Wanneer de eerste reactie van een tegenstander steevast gaat over het veld, weet je dat er werk aan de winkel is.Een keerpunt
De laatste tijd lijkt er echter sprake van een kentering. Of de gemeente Westerkwartier hier bewust een tandje bij heeft gezet, of dat het simpelweg beter uitpakt door gunstige weersomstandigheden, laat ik in het midden. Feit is dat het veld er dit seizoen , zeker optisch,een stuk beter bij ligt. Toen ik na een paar dagen zonder wandelingen , Bietsj logeerde elders, langs het complex reed, viel het mij direct op. Van een afstandje zag ik een strakke, groene grasmat die een stuk uitnodigender oogde dan ik mij van eerdere jaren kon herinneren. Het verschil is groot. Waar tegenstanders voorheen hun schouders ophaalden of direct begonnen te mopperen, ligt er nu een veld waarop je met recht kunt zeggen dat er gevoetbald kan worden. En dat maakt uit. Voor de sfeer binnen de club, voor de uitstraling naar buiten, maar ook voor de jonge voetballers die hier hun eerste meters maken.Vergelijkingen met vroeger
Interessant is ook de vergelijking met andere plekken in de regio. Vanuit de voormalige gemeente De Marne klinken nog regelmatig geluiden dat de velden daar minder goed onderhouden worden. Of dat terecht is of niet, laat ik in het midden. Maar in Feerwerd zie ik met eigen ogen dat de situatie verbeterd is. Dat is geen roddel, geen gerucht, maar een constatering uit de praktijk. Het zou zelfs kunnen dat deze positieve ontwikkeling ook andere dorpen en verenigingen inspireert. Want hoe je het ook wendt of keert: een goed veld draagt bij aan de kwaliteit van het voetbal. Het spel is vloeiender, blessures worden mogelijk voorkomen en het plezier is simpelweg groter. Niemand gaat immers op zaterdagmiddag de kleedkamer in met de gedachte: "Vandaag hoop ik dat het veld zwaar en onbespeelbaar is."Geen excuses meer
Daarmee komt ook de titel van dit artikel in beeld: Het kan niet meer aan het veld liggen. Als Ezinge dit seizoen punten meer punten gaat pakken , dan kan de tegenstander dat niet langer op het conto van een hobbelige grasmat wijten. De omstandigheden in Feerwerd zijn naar mijn idee namelijk aanzienlijk verbeterd,Conclusie
Het mag gezegd worden: de gemeente Westerkwartier heeft werk gemaakt van het onderhoud in Feerwerd. Het hoofdveld van vv Ezinge, ooit berucht om zijn slechte reputatie, ligt er dit seizoen verrassend goed bij. Voor tegenstanders vervalt daarmee een bekend excuus, en voor Ezinge zelf biedt het een kans om zich op sportieve gronden te laten gelden.
