Prognose: De Fivel moet afrekenen met zichzelf

Zeerijp – De Fivel heeft zich na een goed seizoen in de vijfde klasse geplaatst voor een nieuw hoofdstuk op een hoger niveau: de vierde klasse. Op papier een logische stap voor een ploeg met voetbaltechnisch potentieel, maar wie de ploeg uit Zeerijp de afgelopen jaren heeft gevolgd, weet dat De Fivel net zo vaak strijdt met de tegenstander als met zichzelf. En dat laatste zou de grootste tegenstander kunnen zijn in het komende seizoen .

Eigen tegenstander

Afgelopen seizoen werd De Fivel tweede in een relatief zwakke vijfde klasse. Ondanks soms wat wisselende prestaties, waren de individuele kwaliteiten voldoende om tot winst te komen. Maar wie alleen naar de uitslagen kijkt, mist het onderliggende verhaal: een team dat te vaak wordt afgeremd door onnodige kaarten, frustratie en momenten van concentratieverlies. Dat De Fivel daarmee zijn grootste tegenstander zelf is, werd pijnlijk duidelijk in cruciale duels waarin het zichzelf uit de wedstrijd haalde. Het gaat dan niet alleen om de sportieve strijd, maar vooral om discipline. Te veel gele kaarten, een enkele rode kaart op het verkeerde moment – het zijn factoren die in de vijfde klasse misschien nog te compenseren zijn. Maar in een sterkere vierde klasse, waar details het verschil maken, wordt dat onverbiddelijk afgestraft.

De broers Bos als sleutelspelers

 

Gelukkig beschikt De Fivel over spelers met het talent en de persoonlijkheid om het team naar een hoger niveau te tillen. De gebroeders Bos, met name Emiel Bos, zijn onmisbaar in het spel van de ploeg. Emiel, technisch vaardig, tactisch slim en met een natuurlijke leiderschapsstijl, is met afstand de beste speler binnen de selectie. Hij is het type voetballer dat rust en richting brengt, en dat is precies wat De Fivel nodig heeft op moeilijke momenten. Zijn broers spelen daarin een ondersteunende rol, maar zijn eveneens cruciaal in het teamproces. Samen vormen ze het kloppend hart van de ploeg – opbouwend sterk, fel in de duels, maar vaak ook te vurig. En precies daar ligt de uitdaging: balans houden tussen passie en controle

Van talent naar volwassenheid

Wat opvalt bij De Fivel is de voetbaltechnische potentie. De ploeg kan goed combineren, beschikt over snelheid op de flanken en laat in vlagen zien dat het absoluut op vierde klasse-niveau kan acteren. Maar net als veel teams ontbreekt soms de wedstrijdintelligentie en mentale volwassenheid om een voorsprong vast te houden of een achterstand met geduld weg te poetsen. De vierde klasse is in het komende seizoen geen vergevingsgezinde competitie. Veel ploegen zijn fysiek sterk, tactisch goed georganiseerd en beschikken over voldoende ervaring om een tegenstander te laten struikelen over zijn eigen fouten. Precies dat is wat De Fivel bovenal moet zien te vermijden: het zichzelf in de problemen brengen, in plaats van de tegenstander te verslaan.

De les van het afgelopen seizoen

Terugkijkend op vorig seizoen zijn er dus lessen te trekken. Het aantal kaarten moet omlaag. Dat is geen vrijblijvende opmerking, maar een harde noodzaak. Een team dat wekelijks spelers mist door schorsingen of in de wedstrijd zelf met een man minder komt te staan, maakt het zichzelf onnodig lastig. Het betekent ook: werken aan discipline op én naast het veld. Frustraties onder controle houden, elkaar coachen in plaats van afvallen, en bovenal: als collectief presteren. Ook in de breedte zal de selectie stappen moeten maken. De Fivel is te afhankelijk van een paar sleutelspelers. Bij blessures of schorsingen ontbreekt het soms aan vervanging met vergelijkbare kwaliteit. Dit is een punt waar de technische staf scherp op moet zijn – zowel in de voorbereiding als tijdens het seizoen.

Middenmoot haalbaar bij discipline

De conclusie is helder: wie puur naar het voetbal kijkt, ziet een ploeg die zich prima kan meten met een stevig middenmootniveau in de vierde klasse. Er is genoeg talent aanwezig, er is spelinzicht en er zijn leiders binnen de lijnen. Maar dat alles valt of staat met discipline, teammentaliteit en het vermogen om als groep te groeien. Als De Fivel erin slaagt het aantal kaarten te reduceren, zich mentaal sterker te presenteren en de juiste balans vindt tussen passie en kalmte, dan is een klassering in de middenmoot absoluut binnen bereik. Misschien zelfs meer. Maar als oude patronen blijven terugkeren en het team zichzelf blijft saboteren, danzal het een zwaar seizoen worden waarin handhaving al een uitdaging op zich kan zijn. Voor nu ligt de bal bij De Fivel zelf – letterlijk en figuurlijk.