De amateurbeker: een loting met een KNVB-luchtje

Het was zaterdag weer zover. Terwijl iedereen dacht dat het zou gaan over voetbal,gewoon voetbal, met lijnrechters die twijfelen, spelers die zuchten, trainers die mopperen,ging het ineens over iets heel anders: de doordeweekse wedstrijden in het amateurbekertoernooi. Niet omdat het leuk is om erover te praten, maar omdat het wéér mis is. Want zodra je het woord “loting” in combinatie met “KNVB” uitspreekt, weet je dat je een dunne ijsvloer op stapt.



De aanleiding was een artikel dat ik plaatste op Puurvoetbalonline, waarin ik hardop mijn verbazing uitsprak over iets wat de KNVB zelf hardnekkig “een loting” blijft noemen. Een loting die qua eerlijkheid ongeveer hetzelfde niveau heeft als een muntje opgooien dat aan beide kanten kop is. Want laten we ophouden met net doen alsof: die loting is al jaren geen pure loting meer. De KNVB mag dan in interviews stoer doen met woorden als “transparantie” en “gelijkwaardige kansen”, maar in de praktijk blijkt dat vooral de kleinere clubs, of zoals ik het zaterdag noemde: de kleine clubjes zonder lichtinstallatie,de rekening mogen betalen voor een systeem dat allang niet meer klopt. Ja, hard gezegd. Maar soms moet het hard gezegd.

Het simpele, pijnlijke verhaal

Kijk, het is helemaal niet ingewikkeld. In het amateurbekertoernooi worden clubs zonder lichtinstallatie structureel benadeeld. Ze moeten doordeweeks spelen, maar kunnen dat niet thuis doen omdat het veld donkerder is dan de bestuurskamer van de FIFA op een verkiezingsdag. Dus wat gebeurt er? Precies: ze “loten” gewoon een uitwedstrijd. Of, wanneer de KNVB zich genoodzaakt voelt om de schijn hoog te houden, mogen ze zogenaamd ‘uitwijken’ naar een veld mét licht. Vaak meters verderop, soms bij een rivaal, altijd onhandig, en nooit eerlijk. In Baflo ging het daar dus over. Want vijfdeklasser Rood Zwart Baflo “mag” dinsdag op bezoek bij derdeklasser Corenos. Niet omdat het eerlijk geloot is, maar omdat Rood Zwart Baflo geen licht heeft en dus per definitie buitenspel staat zodra de kalender op dinsdag landt. En laat ik het helder zeggen: ik gun beide clubs werkelijk alles. Ik wens ze prachtige wedstrijden, veel publiek en misschien wel een bekersprookje dat tot ver in februari doorloopt. Maar krom is het wél.

En het blijft niet bij één voorbeeld

Neem vierdeklasser SIOS. Die “loot” een uitwedstrijd bij de koploper in zaterdag 3R. Weer op een doordeweekse avond. Weer een club zonder licht die vanzelfsprekend op pad mag. Toeval? Natuurlijk niet. Niet in het honderdste jaar van de amateurbeker. Niet in het tiende jaar. Niet in het eerste jaar. Nog nooit is dit toeval geweest. Het is ingebakken beleid. En beleid dat structureel dezelfde clubs dupeert, heeft een ander woord: ongelijkheid.

De KNVB en het FIFA-gevoel

En dan nu de olifant in de bestuurskamer: de vergelijking met de FIFA. En geloof me, ik hou helemaal niet van grote woorden. Maar soms schreeuwen ze je tegemoet. We kennen de verhalen: obscure toernooitoewijzingen, deals achter gesloten deuren, enveloppen die ritselen. Je hoeft ze niet allemaal te geloven om te beseffen dat er al decennia een donkere wolk boven die organisatie hangt. En precies dat gevoel krijg je bij de bekertoernooilotingen van de KNVB: het klopt gewoon niet. Niemand ziet hoe de loting verloopt. Niemand wordt betrokken. Niemand kan controleren of de computer die zogenaamd willekeurig kiest niet is ingericht om de logistiek van de bond te ontlasten in plaats van de sportieve eerlijkheid te waarborgen. En laten we eerlijk zijn: het zou niet de eerste keer zijn dat gemak zwaarder weegt dan eerlijkheid.

De kleine clubs verdienen beter

Want dit gaat niet alleen over Baflo, Corenos, SIOS of welke ploeg dan ook. Dit gaat over het fundament van het amateurvoetbal. Over clubs die draaien op vrijwilligers met liefde voor het spel. Clubs die met moeite een lichtinstallatie kunnen betalen omdat er al jaren wordt bezuinigd op alles wat niet direct inkomsten oplevert. De KNVB zou deze clubs moeten beschermen. Niet benadelen met die ‘achterlijke ‘ doordeweekse wedstrijden. De amateurbeker zou een podium moeten zijn voor magie, verrassingen, underdogs en helden. Niet een doorweekte verplichting waarin logistiek leidend is en sportiviteit ondergeschikt.

Maak het eerlijk. Of noem het geen loting meer.

Het is zo simpel als het maar kan:

• Als je doordeweeks wilt spelen, zorg dan dat iedereen thuis kán spelen.
  
  
• Als een loting eerlijk moet zijn, laat het publiek meekijken.
  
  
• Als de KNVB werkelijk transparant wil zijn, publiceer dan de procedure.
  
  
• En als dat allemaal te veel moeite is, wees dan tenminste eerlijk over het feit dat de loting geen loting is.
  
  

Want wat er nu gebeurt, is misleidend. En het is tijd dat iemand dat zegt.

Het wordt tijd voor actie

Clubs moeten zich uitspreken. besturen moeten vragen stellen. Supporters moeten zich roeren. Je hoeft geen revolutie op te tuigen,een simpele, constante druk is genoeg. Want de KNVB verandert alleen wanneer de weerstand groter wordt dan het gemak. Dat hebben we door de jaren heen vaak genoeg gezien. Niet omdat de KNVB kwaadwillend is, maar omdat het systeem lui is geworden. En luie systemen hebben af en toe een schop onder de kont nodig.

Slot

Ik zeg het nog één keer: ik gun alle clubs een prachtige bekeravond. Maar ik gun ze boven alles iets wat veel belangrijker is dan resultaat: eerlijkheid. En die ontbreekt nu. Al jaren. Dus KNVB, als je meeleest:
Stop met smoezen. Start met eerlijk loten.
Of noem het voortaan gewoon wat het is: een logistieke planning die op een loting lijkt.