“Hoe de KNVB onze jongste jeugd in de kou laat staan”

Het speelschema van het Amateurvoetbal district Noord/Oost seizoen 2025/2026 laat een ding duidelijk zien. De jongste jeugd JO7 t/m JO12 is niet alleen op tijd klaar met het seizoen, ook zijn de vakanties belangrijker dan het onder betere weersomstandigheden spelen..

 

Er is iets merkwaardigs aan de hand in het Nederlandse jeugdvoetbal. Wie het speelschema van de jongste jeugd , JO7t/m JO12, erbij pakt, ziet het met eigen ogen, en kan het nauwelijks geloven. Want terwijl het KNVB-hoofdkantoor zich ongetwijfeld koestert in comfortabele vergaderstoelen, stuurt men onze jongste voetballertjes doodleuk midden in de winter het veld op, alsof het niets is. Alsof het normaal is dat kinderen van acht, negen of tien jaar op een zaterdagochtend in januari met bevroren vingers hun veters proberen te strikken. Alsof het normaal is dat ze in het donker van huis gaan, hun warming-up in het halfdonker doen, en op een veld staan waar de vorst nog in de grassprieten knispert en wat in januari 2025 daadwerkelijk is gebeurt.

Dat is het dus níet. Dat zou het nooit mogen zijn.

Maar daar denkt de KNVB blijkbaar anders over. Want als je goed kijkt naar de opzet van het seizoen voor de jongste jeugd, zie je een bizarre constructie. De competitie begint eind augustus, zoals altijd. Niets mis mee, zou je denken. Maar vervolgens wordt het seizoen helemaal opgerekt tot eind mei ,met nauwelijks ruimte voor een echte winterpauze. De derde fase van de competitie begint bijvoorbeeld al op 24 januari, midden in hartje winter. En ondertussen zijn er in het voorjaar van 2026 totaal zes weekenden waar door vakanties geen wedstrijden zijn ingepland. Dat betekent dat de KNVB de competitie koste wat het kost moet doorduwen, weer of geen weer. En dan komt de gotspe: in juni wordt er niet gevoetbald, want, hou je vast ,de velden moeten onderhouden worden.

Pardon?

In juni, wanneer de dagen lang zijn, de zon schijnt, de temperatuur eindelijk eens boven de 15 graden uitkomt, wanneer kinderen weer zonder handschoenen en thermoshirts kunnen voetballen… juist dán besluit de KNVB dat het seizoen voorbij is. Omdat de velden zogenaamd niet meer beschikbaar zijn. Terwijl in diezelfde maand de nacompetitie voor senioren doodleuk gewoon doorgaat. Alsof die velden dan opeens wél geen onderhoud nodig hebben. De boodschap is duidelijk: senioren eerst, kinderen later. Of liever gezegd: kinderen níét.

Het is een signaal dat alles zegt over hoe de KNVB het jeugdvoetbal beschouwt: als bijzaak. Als iets dat wel ‘leuk meegenomen’ is, maar niet belangrijk genoeg om echt over na te denken. Want als je er wél over nadenkt, is de huidige planning ronduit absurd. We laten onze jongste spelers, die nog moeten leren wat plezier in sport is, afzien in maanden die garant staan voor regen, kou, sneeuw, hagel en gure oostenwind. Maanden waarin de helft van de wedstrijden wordt afgelast, trainingen worden geannuleerd, en de motivatie bij kinderen langzaam maar zeker wegvriest. En dan doen we alsof dit normaal is.

We accepteren dus dat kinderen, van wie sommigen nog in groep 3, 4 of 5 van de basisschool zitten, op zaterdagochtend om 7 uur opstaan, in het donker in de auto stappen, en vervolgens met een gevoelstemperatuur van -10 graden de warming-up mogen doen. En waarom? Omdat de kalender het zo zegt. Omdat er ergens op een bureau een schema ligt dat koste wat kost gevolgd moet worden. Omdat ‘het altijd zo gegaan is’. Maar als het ‘altijd zo gegaan is’ betekent dat het fout is, dan moet je het veranderen. Laten we eerlijk zijn: het argument dat de velden in juni niet beschikbaar zijn vanwege onderhoud is niets meer dan een gemakzuchtige smoes. Alsof er geen enkele manier zou zijn om dat onderhoud met een paar weken op te schuiven, of om een deel van de velden pas later onder handen te nemen. Alsof het onmogelijk is om jeugdwedstrijden te plannen in juni precies op het moment dat het weer wél meewerkt en kinderen eindelijk met plezier kunnen voetballen.

Het is een kwestie van prioriteiten. En op dit moment zegt de KNVB feitelijk: de jongste jeugd is geen prioriteit.

Dat is niet alleen triest, het is gevaarlijk kortzichtig. Want wie denkt dat jeugdvoetbal alleen gaat over ‘leuk een balletje trappen’, heeft niet begrepen dat de jongste jeugd de levensader van elke club vormt. Dáár begint de passie. Dáár leer je winnen en verliezen, samenspelen, elkaar helpen, discipline opbrengen en plezier hebben. Dáár kweek je de binding die spelers later houdt bij hun club, en bij de sport.

Maar als kinderen hun eerste voetbaljaren vooral associëren met afgelaste wedstrijden, bevroren tenen en chagrijnige ouders langs de lijn, dan haken ze af. En wie eenmaal afhaakt, komt meestal niet meer terug.

De KNVB zal ongetwijfeld zeggen dat het allemaal ‘niet anders kan’. Dat het schema zo moet vanwege vakanties, veldbezetting, logistiek, bla bla bla. Maar dat is precies het probleem: men denkt in schema’s, niet in mensen. Niet in kinderen. Niet in het perspectief van de achtjarige die op een zaterdag in februari liever in zijn warme bed blijft liggen dan in de ijzige wind over een veld te strompelen waar de lijnen half zijn weggewaaid door de storm.

De oplossing is belachelijk simpel: schuif de competitie een paar weken op. Stop eind mei niet met jeugdvoetbal, maar speel door tot eind juni. Gun de jongste jeugd de maanden mei en juni als hoogtepunt van hun seizoen in plaats van de diepvrieshel van januari en februari. Laat het onderhoud daarna beginnen, in juli, als iedereen vakantie heeft en de velden tóch leeg liggen. Dat is niet onmogelijk, dat is gewoon logisch. Tot die tijd blijft het wat het nu is: een gedrocht van een schema. Een monument van bureaucratisch denken, bedacht door mensen die de geur van nat gras alleen nog kennen van oude foto’s.

Als voetballiefhebber zeg ik : het is om je kapot aan te ergeren. Want wie kinderen echt belangrijk vindt, laat ze niet in de winter koukleumen. Wie kinderen belangrijk vindt, laat ze voetballen in de zon.