Eext verdwijnt uit de Oostermoer, maar niet uit beeld.”
Sinds ik als verslaggever voor zowel de Ommelander Courant als de Oostermoer actief ben, staan mijn weekenden vrijwel altijd in het teken van het amateurvoetbal. Meestal betekent dat dat ik één of soms twee wedstrijden bezoek. Dat aantal is de laatste jaren wel gedaald, vooral omdat steeds meer zondagclubs de overstap naar de zaterdag hebben gemaakt. Op het Hogeland is inmiddels nog maar één zondagclub over: Usquert. Waar ik vroeger op zondag nog uit meerdere duels kon kiezen, is dat aanbod flink geslonken.
Naast het bezoeken van wedstrijden bestaan mijn weekenden ook uit het bellen van trainers, leiders of spelers. Op die manier maak ik belverslagen voor de Ommelander Courant of de Oostermoer. Dat telefoongesprek is voor mij een belangrijk onderdeel van mijn hobby. Ik vind het oprecht leuk om iedere zaterdag of zondag met die trainers te praten. Alleen in uiterste nood gebruik ik WhatsApp, maar eigenlijk hoor ik het liefst telefonisch hoe een duel is verlopen. Het persoonlijke contact en de voetbalhumor die daar vaak bij komen kijken, maken het voor mij bijzonder.
Maar jammer vind ik het wel. Jammer omdat ik met vv Eext inmiddels een geschiedenis heb opgebouwd, en ook omdat ik de contacten met de mensen daar altijd als bijzonder prettig heb ervaren.
Ik was die avond aanwezig en eerlijk is eerlijk: een grotere clown dan deze arbiter heb ik in mijn inmiddels achttien seizoenen als verslaggever nog nooit gezien. Ook zijn assistent, Reint Bakker, speelde een discutabele rol. Hem ben ik later nog een paar keer tegengekomen, en telkens moest ik weer denken aan dat duel Eext – Pesse, waarin ook hij een kwalijke bijdrage leverde door zijn ‘baas’ er op te attenderen dat hij er een belachelijk aantal extra minuten bij trok Voor Eext was het een sportief drama en juist daarom ben ik de club blijven volgen. Ik voelde mee met hun teleurstelling en had het idee dat ik hun verhaal moest blijven vertellen.
Met de meeste trainers heb ik overigens prima contact,een enkeling daargelaten, maar dat boek is inmiddels gesloten , maar bij sommige is er net wat meer sprake van een klik. Herman is daar een goed voorbeeld van. Martine kan er soms om lachen wanneer ik hem bel en de gesprekken zomaar een half uur duren. Het zijn geen droge interviews, maar echte voetbalgesprekken vol humor, passie en verhalen maar gaan ook over andere zaken die voor ons beide belangrijk zijn. Daardoor baalde ik echt als een stekker toen ik hoorde dat ik voor de Oostermoer geen verslagen van Eext meer hoef te maken. Niet omdat ik het besluit niet begrijp, maar omdat ik weet dat ik de gesprekken met Herman en de club enorm ga missen.
En wie weet: misschien is het voor de lezers van Puurvoetbalonline juist leuk om kennis te maken met deze mooie club, haar kleurrijke spelers en een trainer die niet alleen over voetbal praat, maar ook over alles wat de sport zo bijzonder maakt.
Want dat is uiteindelijk waarom ik dit werk doe: niet alleen om de uitslagen en doelpunten, maar om de verhalen, de mensen en de vriendschappen die erdoor ontstaan.
Naast het bezoeken van wedstrijden bestaan mijn weekenden ook uit het bellen van trainers, leiders of spelers. Op die manier maak ik belverslagen voor de Ommelander Courant of de Oostermoer. Dat telefoongesprek is voor mij een belangrijk onderdeel van mijn hobby. Ik vind het oprecht leuk om iedere zaterdag of zondag met die trainers te praten. Alleen in uiterste nood gebruik ik WhatsApp, maar eigenlijk hoor ik het liefst telefonisch hoe een duel is verlopen. Het persoonlijke contact en de voetbalhumor die daar vaak bij komen kijken, maken het voor mij bijzonder.
Eén club minder voor de Oostermoer
Voor de Oostermoer deed ik tot voor kort verslag van negen clubs. Ik zeg met nadruk ‘deed’, want dat aantal gaat terug naar acht. De reden is dat de Oostermoer niet in Eext wordt bezorgd en er daardoor nauwelijks advertentie-inkomsten uit die omgeving binnenkomen. Daarom heeft de redactie besloten om geen verslagen van vv Eext meer op te nemen. En eerlijk is eerlijk: ik begrijp dat besluit volledig. Het is een logische en terechte beslissing, want een krant moet ook financieel gezond blijven.Maar jammer vind ik het wel. Jammer omdat ik met vv Eext inmiddels een geschiedenis heb opgebouwd, en ook omdat ik de contacten met de mensen daar altijd als bijzonder prettig heb ervaren.
De avond die ik nooit ben vergeten
Mijn speciale band met Eext begon in het seizoen 2015-2016. Eext speelde destijds een beslissingswedstrijd in de nacompetitie tegen Pesse. Wat er die avond gebeurde, is me tot op de dag van vandaag bijgebleven. Eext stond met 2-0 voor en leek op weg naar promotie, tot scheidsrechter Patrick Roos besloot om er een karrenvracht aan extra speeltijd bij te trekken. Veertien minuten, om precies te zijn. In die verlenging wist Pesse de stand gelijk te trekken en sleepte het een verlenging uit het vuur. In die extra tijd scoorde Pesse nog twee keer, waardoor niet Eext maar Pesse naar de vierde klasse promoveerde.Ik was die avond aanwezig en eerlijk is eerlijk: een grotere clown dan deze arbiter heb ik in mijn inmiddels achttien seizoenen als verslaggever nog nooit gezien. Ook zijn assistent, Reint Bakker, speelde een discutabele rol. Hem ben ik later nog een paar keer tegengekomen, en telkens moest ik weer denken aan dat duel Eext – Pesse, waarin ook hij een kwalijke bijdrage leverde door zijn ‘baas’ er op te attenderen dat hij er een belachelijk aantal extra minuten bij trok Voor Eext was het een sportief drama en juist daarom ben ik de club blijven volgen. Ik voelde mee met hun teleurstelling en had het idee dat ik hun verhaal moest blijven vertellen.
Een sfeervolle club met fijne mensen
Sindsdien ben ik nog een aantal keren bij Eext geweest, en iedere keer was het er gezellig. Het is een sfeervol complex waar je je welkom voelt. De mensen zijn vriendelijk, en ook met de verschillende trainers die er de afgelopen jaren actief zijn geweest had ik steeds goed contact. Helemaal met Herman Bats, die inmiddels aan zijn vierde seizoen als hoofdtrainer van Eext begint, is de band bijzonder goed.Met de meeste trainers heb ik overigens prima contact,een enkeling daargelaten, maar dat boek is inmiddels gesloten , maar bij sommige is er net wat meer sprake van een klik. Herman is daar een goed voorbeeld van. Martine kan er soms om lachen wanneer ik hem bel en de gesprekken zomaar een half uur duren. Het zijn geen droge interviews, maar echte voetbalgesprekken vol humor, passie en verhalen maar gaan ook over andere zaken die voor ons beide belangrijk zijn. Daardoor baalde ik echt als een stekker toen ik hoorde dat ik voor de Oostermoer geen verslagen van Eext meer hoef te maken. Niet omdat ik het besluit niet begrijp, maar omdat ik weet dat ik de gesprekken met Herman en de club enorm ga missen.
Mooie verhalen en voetbalhumor
Wat ik misschien nog het meest ga missen, zijn de mooie verhalen die we samen maakten. Verslagen met een wereldredding van doelman Erwin ‘Poellie’ Poelman, een schot strak in de kruising van Jack Lammerts of een doelpunt na een schitterende solo van Lex Eleveld, die een week later ook nog eens ‘man of the match’ was als invaller-doelman. Dat soort verhalen schreven we altijd met een knipoog en een flinke dosis voetbalhumor. En eerlijk is eerlijk: voetbalhumor wordt veel te weinig gebruikt in de verslagen. Terwijl juist dat de sport zo leuk en menselijk maakt.Geen Oostermoer, wél Puurvoetbalonline
Het besluit van de Oostermoer is dus begrijpelijk, maar dat betekent niet dat ik Eext de rug toekeer. Integendeel zelfs. De verslagen van Eext zullen niet meer in de Oostermoer verschijnen, maar wél op Puurvoetbalonline. Want eerlijk is eerlijk: de gesprekken met een trainer die ik als een echte voetbalvriend beschouw, wil ik voor geen goud missen.En wie weet: misschien is het voor de lezers van Puurvoetbalonline juist leuk om kennis te maken met deze mooie club, haar kleurrijke spelers en een trainer die niet alleen over voetbal praat, maar ook over alles wat de sport zo bijzonder maakt.
Want dat is uiteindelijk waarom ik dit werk doe: niet alleen om de uitslagen en doelpunten, maar om de verhalen, de mensen en de vriendschappen die erdoor ontstaan.
