Een bus en een toespraak van Evert ten Napel , in het jeugdvoetbal is men gek aan het worden

Geschreven door Johan Staal op . Geplaatst in Columns

Een bus en Evert ten Napel , in het jeugdfvoetbal is men gek aan het worden





Tijdens de weekenden, en soms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er rond de velden soms wat gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt wat je steeds weer doen verbazen.

207535302 4286718041394799 6644160240419922898 n


Wanneer je iets met.  terugwerkende kracht leest dan denk je heel erg van, waar gaat dit in vredesnaam over. Zo was ik op zaterdag 22 maart ergens op een sportcomplex waar langs de kant van de weg een touringcar stond. Nu is dat niet vreemd dat er bij een sportcomplex een touringcar staat maar vaak gebeurt dat waar het gaat om een eerste elftal die de nodige kilometers voor zijn uitduel moet rijden. Maar in dit geval ging het om een touringcar die een team wat in een van de vele fases die het jeugdvoetbal tegenwoordig rijk is 'kampioen' was geworden naar zijn laatste wedstrijd mocht brengen. Een uitduel die, zo las ik, ook nog eens begeleid werd door wat woorden van Evert ten Napel die vast een hele bekende verschijning was voor de meeste spelers/speelsters van dit jeugdteam, Je wilt niet als een brombeer overkomen maar wanneer je dit leest denk je wel, zijn we met elkaar gek aan het worden. Met een bus naar een 'kampioenswedstrijd', mooie woorden van Ten Napel maar je hebt in mijn ogen alleen maar een lullig poultje gewonnen. Want meer is het niet binnen het jeugdvoetbal, het winnen van poultjes. Iets wat trouwens nog steeds niet telt voor de spelers van een JO-10 en jonger. Die mogen voor de kat zijn viool spelen want die mogen alleen maar plezier hebben. Die mogen vooral niet blij worden van een zege want dan hebben de tegenstanders verdriet. Maar als tienjarige sta je wel aan de vooravond van een cultuuromslag omdat het winnen dan wel opeens leidend wordt en de 'Louitjes van Gaal' van deze tijd opeens andere eisen gaan stellen en er opeens met een 'strijdplan gewerkt gaat worden. Maar met de bus naar een kampioenswedstrijd en mooie woorden van Ten Napel ? Ja inderdaad ook binnen het jeugdvoetbal is men gek aan het worden. Want wat is het 'cadeau' wanneer een team aan het einde van een seizoen echt kampioen wordt....