Trainerscarrousel draait, en met dank aan spelersgroepen , al rond

Tijdens de weekenden, en soms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er genoeg op en rond de velden gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt die je steeds weer doen verbazen.



Het is alweer november wat betekent dat de trainerscarrousel al op gang is gekomen. Zo zijn er al trainers die hun huidige club hebben laten weten dat ze op zoek gaan naar een nieuwe uitdaging of misschien wel helemaal het trainersvak gaan verlaten. Maar er zijn ook trainers die er, na nog maar kort bij een club werkzaam te zijn geweest, al in november de spullen van de club in mogen leveren. Die mogen/moeten dat omdat de spelers tegenwoordig meer in de melk te brokkelen hebben dan wat vroeger als normaal werd gezien. Dat er vroeger een andere beleving van de voetbalsport heerste dan tegenwoordig is al genoeg over gezegd. Al hoorde ik deze week in een kantine het verhaal over een familiedag en een vakantievierende speler. En was de opmerking, dat gebeurde in de periode dat we voetbalden niet. Je was gewoon aanwezig. Toevallig hoorde de aanwezige hoofdtrainer dit ook en het antwoord was, daar hebben we tegenwoordig maar mee te dealen. Ik snap de trainer wel, je kunt niet anders meer dan er mee te dealen maar vreemd is het wel dat spelers, die precies dat doen wat ze zelf willen, de macht hebben om een trainer weg te sturen. Als vereniging ga je met je volle verstand een dienstverband met een trainer aan en vervolgens is een spelersgroep, die vaak andere prioriteiten heeft dan voetbal, leidend of het seizoen wel of niet samen af wordt gemaakt. Deze week hoorde ik twee voorbeelden van een in mijn ogen kromme situatie wat tekenend is voor hoe het ook in het amateurvoetbal steeds meer gerommel wordt. Trainers, die worden beoordeeld op resultaten, worden beoordeeld door spelersgroepen die hun eigen regels bepalen er zijn als het hun uitkomt en er niet zijn wanneer ze aan andere prioriteiten, vakanties, familiedagen, weekendjes weg etc, hebben  en de trainer mag puzzelen om tot een team te komen die voor de punten kan gaan. Dat de spoeling op het gebied van trainers steeds dunner wordt kan ik mij goed voorstellen. Deze week zat Twente-trainer Joseph Oosting bij Andy van der Meijde in de auto. Een soms leuk programma op You Tube wanneer er geen 'BN-ers' maar normale mensen in de auto zitten. Oosting was heel duidelijk. 'Geld interesseert mij niet, ik wil plezier hebben in wat ik doe. Is dat er niet stop ik direct.” Helemaal eens, want zou ik mijn activiteiten voor de Ommelander Courant en Oostermoer niet meer leuk vinden dan stop ik direct, of ik er nu wel of geen vergoeding voor krijg. Want het plezier staat voor mij voorop. Daarom snap ik ook dat er trainers zijn afgehaakt en wat in de toekomst nog meer gaat gebeuren. Want voor je licentiepunten door half Nederland moeten crossen om vervolgens aan de grappen en grollen van een spelersgroep overgeleverd te zijn wil je als trainer met een aardige staat van dienst niet meemaken. Maar helaas is het wel de realiteit en draaide de trainerscaroussel, met dank aan de dienst uitmakende spelersgroepen, al eerder  voordat Sinterklaas en zijn hulptroepen Nederland kwam veroveren