Er aan wennen ? Nooit en moet je ook niet willen!
Tijdens de weekenden, en soms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er genoeg op en rond de velden gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt die je steeds weer doen verbazen.
Wen er maar aan, de tijden zijn veranderd, het zijn de jaren tachtig niet meer en het is geen profvoetbal! en werk gaat voor , waren de kreten die loskwamen op mijn opmerking op X : Jeugdvoetbalwedstrijden in oktober in de avonduren…ik blijf het maar vreemd en onnodig vinden'.
Wen er maar dat de tijden zijn veranderd is een opmerking waar je niets mee wil maar ook niets mee kunt. De laatste jaren zijn zeker de kelderklasses in het amateurvoetbal steeds meer klasses geworden waarin velen precies dat doen waar ze zelf zin in hebben. Een 'festivalletje' of een weekendje weg zijn voor velen een reden om het voetballen even op een figuurlijke parkeerplaats te parkeren. Een 'parkeerplaats' waar teamgenoten ook figuurlijk staan omdat ze, met dank aan hun afwezige teamgenoten ook een andere invulling aan hun voetbaldag mogen geven.
Het zijn de jaren tachtig niet meer is ook een kreet waar je van denkt, wat moet je er mee. De jaren tachtig was een periode, als in 1957 geboren, die op mijn 23e begon en op 33e jaar eindigde. Een periode dat je veel voor je sport, voetbal, wilde doen zoals trainen, je wedstrijden spelen en indien mogelijk wat op je werk regelen zodat je op de zondag kon voetballen. Dat iets regelen lukte eigenlijk altijd wel want met maximaal 26 wedstijddagen in een jaar van 52 weekenden viel er altijd wel iets te regelen. En anders had je altijd nog de feestdagen als een prima ruilobject. Dus dat geneuzel van het zijn de jaren tachtig niet meer neem ik maar niet serieus en vervang dat door wat heb je voor je sport over.
Het is geen profvoetbal! Natuurlijk is het amateurvoetbal geen profvoetbal. Maar als amateurvoetballer ben je wel onderdeel van een team waar niet alleen rechten maar ook plichten aan verbonden zijn. Nu weet ik ook dat mensen tegenwoordig beter weten wat de rechten zijn dan dat ze aan de plichten denken.Want als voetballer aan je team denken is velen helaas niet gegeven en wat van kwaad naar erger gaat.
Werk gaat voor, om deze opmerking moest ik echt lachen. Dat het werk bij een jeugdspeler van onder de 16-jaar voor gaat lijkt mij sterk. Als 15-jarige werk je in de meeste gevallen bij de plaatselijke supermarkt en, dat weet ik uit betrouwbare bron, dan is er op het gebied van het kunnen sporten altijd iets te regelen. En daarnaast er zijn toch ook kinderen die een andere sport beoefenen die een bijbaan hebben.
Maar er is een nog veel belangrijkere reden waarom er veel harder opgetreden moet worden tegen een stortvloed aan onreglementaire 'afgelastingen. Die reden is het vrijwilligersbestand wat bij de meeste verenigingen alleen maar aan het teruglopen is. Kantines gaan of blijven dicht door een tekort aan vrijwilligers achter de bar, een tekort aan bestuursleden, jeugdteams zonder een juiste begeleiding en een tekort aan clubscheidsrechters zijn nog maar een paar zaken die je hoort of ziet tijdens een bezoek aan de complexen op het Hogeland en een in het Westerkwartier. Logisch want je zal maar gevraagd zijn om een duel te fluiten en op zaterdagmorgen horen dat het thuisteam onvoldoende spelers heeft en jouw duel gecanceld wordt. Dan denk je een volgende keer toch even , nu maar even niet want dat overkomt mij geen tweede keer.
Daarom heb ik ook niets met de opmerkingen van 'Wen er maar, de tijden zijn veranderd, het zijn de jaren tachtig niet meer en het is geen profvoetbal! en werk gaat voor.
Waarom wennen aan iets wat te gek voor woorden is maar wat (te) veel mensen binnen het amateurvoetbal gewoon laten gebeuren maar in andere sporten absoluut geen thema is.
Wen er maar aan, de tijden zijn veranderd, het zijn de jaren tachtig niet meer en het is geen profvoetbal! en werk gaat voor , waren de kreten die loskwamen op mijn opmerking op X : Jeugdvoetbalwedstrijden in oktober in de avonduren…ik blijf het maar vreemd en onnodig vinden'.
Wen er maar dat de tijden zijn veranderd is een opmerking waar je niets mee wil maar ook niets mee kunt. De laatste jaren zijn zeker de kelderklasses in het amateurvoetbal steeds meer klasses geworden waarin velen precies dat doen waar ze zelf zin in hebben. Een 'festivalletje' of een weekendje weg zijn voor velen een reden om het voetballen even op een figuurlijke parkeerplaats te parkeren. Een 'parkeerplaats' waar teamgenoten ook figuurlijk staan omdat ze, met dank aan hun afwezige teamgenoten ook een andere invulling aan hun voetbaldag mogen geven.
Het zijn de jaren tachtig niet meer is ook een kreet waar je van denkt, wat moet je er mee. De jaren tachtig was een periode, als in 1957 geboren, die op mijn 23e begon en op 33e jaar eindigde. Een periode dat je veel voor je sport, voetbal, wilde doen zoals trainen, je wedstrijden spelen en indien mogelijk wat op je werk regelen zodat je op de zondag kon voetballen. Dat iets regelen lukte eigenlijk altijd wel want met maximaal 26 wedstijddagen in een jaar van 52 weekenden viel er altijd wel iets te regelen. En anders had je altijd nog de feestdagen als een prima ruilobject. Dus dat geneuzel van het zijn de jaren tachtig niet meer neem ik maar niet serieus en vervang dat door wat heb je voor je sport over.
Het is geen profvoetbal! Natuurlijk is het amateurvoetbal geen profvoetbal. Maar als amateurvoetballer ben je wel onderdeel van een team waar niet alleen rechten maar ook plichten aan verbonden zijn. Nu weet ik ook dat mensen tegenwoordig beter weten wat de rechten zijn dan dat ze aan de plichten denken.Want als voetballer aan je team denken is velen helaas niet gegeven en wat van kwaad naar erger gaat.
Werk gaat voor, om deze opmerking moest ik echt lachen. Dat het werk bij een jeugdspeler van onder de 16-jaar voor gaat lijkt mij sterk. Als 15-jarige werk je in de meeste gevallen bij de plaatselijke supermarkt en, dat weet ik uit betrouwbare bron, dan is er op het gebied van het kunnen sporten altijd iets te regelen. En daarnaast er zijn toch ook kinderen die een andere sport beoefenen die een bijbaan hebben.
Maar er is een nog veel belangrijkere reden waarom er veel harder opgetreden moet worden tegen een stortvloed aan onreglementaire 'afgelastingen. Die reden is het vrijwilligersbestand wat bij de meeste verenigingen alleen maar aan het teruglopen is. Kantines gaan of blijven dicht door een tekort aan vrijwilligers achter de bar, een tekort aan bestuursleden, jeugdteams zonder een juiste begeleiding en een tekort aan clubscheidsrechters zijn nog maar een paar zaken die je hoort of ziet tijdens een bezoek aan de complexen op het Hogeland en een in het Westerkwartier. Logisch want je zal maar gevraagd zijn om een duel te fluiten en op zaterdagmorgen horen dat het thuisteam onvoldoende spelers heeft en jouw duel gecanceld wordt. Dan denk je een volgende keer toch even , nu maar even niet want dat overkomt mij geen tweede keer.
Daarom heb ik ook niets met de opmerkingen van 'Wen er maar, de tijden zijn veranderd, het zijn de jaren tachtig niet meer en het is geen profvoetbal! en werk gaat voor.
Waarom wennen aan iets wat te gek voor woorden is maar wat (te) veel mensen binnen het amateurvoetbal gewoon laten gebeuren maar in andere sporten absoluut geen thema is.
