Week van de scheidsrechter ...een beetje hypocriet is het wel
Tijdens de weekenden, en sooms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er genoeg op en rond de velden gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt die je steeds weer doen verbazen.

Vanaf zaterdag 5 t/m zondag 13 oktober hebben we weer 'de week van de scheidsrechter'. Een 'fenomeen' waar ik alleen iets mee zou hebben wanneer het zou gaan over de scheidsrechters die geen vergoeding voor hun hobby zouden krijgen. Scheidsrechters die het vaak met een 'bedankt scheids, een balletje met een sausje en een consumptie moeten doen. Maar helaas is het anders en zijn er, zo heeft het verleden mij geleerd, arbiters, die voor een wedstrijd op zaterdag of zondag fluiten een kilometervergoeding+wedstrijdvergoeding krijgen, die in de war raakten wanneer er geen presentje voor hun lag. Dat mag natuurlijk maar ze moeten het ook niet overdrijven. De verslaggever mogen zijn is voor mij ook een hobby waar ik een vergoeding voor krijg. Bij aankomst op een complex is er altijd een kopje koffie maar de rest van datgene, is nooit veel, ik nuttig word door mij betaald. Daarom vind ik de week van de scheidsrechter voor allen die een vergoeding voor hun hobby krijgen ook helemaal niets. Sterker nog, ik vind het hypocriet. Want na 13 oktober gaat het in 99 van de honderd keer weer op dezelfde voet verder en worden de mannen en vrouwen die een wedstrijd fluiten weer structureel figuurlijk onder het gras getrapt. Een beetje het 'fenomeen' van de naderende feestdagen, een paar dagen 'gezellig' samenzijn en elkaar de rest van het jaar links laten liggen. Dat beeeld heb ik ook met de 'week van de scheidsrechter. Een week wat het eigenlijk iedere week in een voetbalseizoen moet zijn. Gewoon de mannen en vrouwen die een wedstrijd komen fluiten met respect behandelen en die op hun beurt niet 'overspannen 'moeten reageren wanneer een club of team is vergeten om ze een presentje te overhandigen. Maar ook scheidsrechters zijn net mensen en willen graag gefĂȘteerd worden voor datgene wat ze doen en of dat in de ogen van spelers, trainers, elftalleiders en publiek nu wel of niet goed is laten we even in het midden. Maar de 'week van de scheidsrechter in het teken laten staan van cadeautjes geven? Ik vind het dikke onzin..

Vanaf zaterdag 5 t/m zondag 13 oktober hebben we weer 'de week van de scheidsrechter'. Een 'fenomeen' waar ik alleen iets mee zou hebben wanneer het zou gaan over de scheidsrechters die geen vergoeding voor hun hobby zouden krijgen. Scheidsrechters die het vaak met een 'bedankt scheids, een balletje met een sausje en een consumptie moeten doen. Maar helaas is het anders en zijn er, zo heeft het verleden mij geleerd, arbiters, die voor een wedstrijd op zaterdag of zondag fluiten een kilometervergoeding+wedstrijdvergoeding krijgen, die in de war raakten wanneer er geen presentje voor hun lag. Dat mag natuurlijk maar ze moeten het ook niet overdrijven. De verslaggever mogen zijn is voor mij ook een hobby waar ik een vergoeding voor krijg. Bij aankomst op een complex is er altijd een kopje koffie maar de rest van datgene, is nooit veel, ik nuttig word door mij betaald. Daarom vind ik de week van de scheidsrechter voor allen die een vergoeding voor hun hobby krijgen ook helemaal niets. Sterker nog, ik vind het hypocriet. Want na 13 oktober gaat het in 99 van de honderd keer weer op dezelfde voet verder en worden de mannen en vrouwen die een wedstrijd fluiten weer structureel figuurlijk onder het gras getrapt. Een beetje het 'fenomeen' van de naderende feestdagen, een paar dagen 'gezellig' samenzijn en elkaar de rest van het jaar links laten liggen. Dat beeeld heb ik ook met de 'week van de scheidsrechter. Een week wat het eigenlijk iedere week in een voetbalseizoen moet zijn. Gewoon de mannen en vrouwen die een wedstrijd komen fluiten met respect behandelen en die op hun beurt niet 'overspannen 'moeten reageren wanneer een club of team is vergeten om ze een presentje te overhandigen. Maar ook scheidsrechters zijn net mensen en willen graag gefĂȘteerd worden voor datgene wat ze doen en of dat in de ogen van spelers, trainers, elftalleiders en publiek nu wel of niet goed is laten we even in het midden. Maar de 'week van de scheidsrechter in het teken laten staan van cadeautjes geven? Ik vind het dikke onzin..