Hilarisch: 'Voetbalreizigers ' Chris Resing en John Panhuijzen in de kantine van KRC .
Tijdens de weekenden, en soms daarbuiten, gebeuren er in een voetbalseizoen geregeld zaken die het schrijven van een artikel, althans dat vind ik, op Puurvoetbalonline waard zijn. Zaken die je soms doen glimlachen, genieten maar nog vaker verbazen. Vandaar dat ik heb besloten om de rubriek 'mijn weekend/weekmoment te ontkoppelen en daar de rubrieken 'Hilarisch' en 'Verbazing' van te maken. De rubriek 'Hilarisch' omdat er genoeg op en rond de velden gebeurt waar minimaal om te glimlachen valt en de rubriek 'Verbazing' omdat er tijdens de weekenden, maar ook doordeweeks voldoende op en rond het amateurvoetbal gebeurt die je steeds weer doen verbazen.
Dit willen Chris en John niet meemaken
Zaterdag 5 oktober werd het duel KRC-Noordpool niet alleen bezocht door een groepje supporters uit Uithuizen en een handjevol fans van de plaatselijke hoofdmacht. Ook aanwezig in Kantens waren Chris Resing uit Laren en Amsterdammer John Panhuijzen. Twee liefhebbers van het amateurvoetbal en in het bezit van een portie voetbalkennis die bijna ongeëvenaard is. Naast een portie voetbalkennis zijn beide mannen ook 'besmet' met een flink portie ADHD wat ook in Kantens zaterdagmiddag voor hilarische taferelen zorgde. Waar John vanuit Amsterdam met de trein van 06.45 uur eerst naar Leens was gereisd om daar op de koffie te gaan bij Geert en Mina Dijkhuizen was Chris rechtstreeks naar Kantens gereisd waar de beide 'voetbalreizigers' elkaar troffen. Dat zorgde uiteraard voor rumoer in de kantine van KRC wat niet de grote heeft van pak en beet die van bijvoorbeeld FC LEO. Gelukkig had de kantinebeheerdster de gehaktballen op tijd warm want de man uit Laren besloot direct na aankomst er twee balletjes in te mikken daarbij vragend of de rest aan tafel, John, Geert Dijkhuizen en ondergetekende, ook een balletje gehakt wilde. Dit werd door ons alle drie afgewimpeld en niet omdat de 'ballen oet Kantens' niet goed van kwaliteit zouden zijn maar, zeker in mijn geval, het snacken in de kantine op een heel laag pitje is gezet. Na de maag, in het geval van Chris dan, gevuld te hebben werd het tijd voor de wedstrijd die geen minuut een wedstrijd werd. Dat zorgde dat het langs de lijn tussen de beide mannen over allerlei clubs, sportparken, dorpen en stations ging die door beide 'voetbalreizigers' waren bezocht. Iets wat ik van afstand aan hoorde en van dacht, je moet toch wel helemaal 'waus' van het amateurvoetbal zijn wil je jaarlijks vele euro's aan openbaarvervooer-kosten besteden om naar potjes zoals zaterdagmiddag KRC-Noordpool te staan kijken. Natuurlijk weet je niet hoe een duel loopt en daarom was het voor John Panhuijzen maar goed dat er acht doelpunten vielen want de Amsterdammer, die weinig met Ajax heeft, wordt niet vrolijk van een duel wat 0-0 als eindstand heeft. Chris is wat dat betreft minder van de uitslagen en zoekt meer de verhalen die mensen, zoals zaterdagmiddag Jan Blaauw, hem vertellen. Verhalen over clubs uit bijvoorbeeld Duitsland waar de wandelende voetbalencyclopedie uit Laren ook weer zaken over weet te vertellen. Zo werd het een hilarische middag in Kantens waar ik respect had voor Geert Dijkhuizen. Die bracht namelijk twee voetballiefhebbers met een flinke portie ADHD 'aan boord' naar het station in Winsum waar de reis eerst naar Zwolle ging. Vandaar uit ging John verder naar Amsterdam, en was hij om 19.45 uur weer thuis, en reisde Chris door naar Amersfoort waar het autootje van zijn moeder geparkeerd stond die hem naar Laren bracht waar er denk ik geen gehaktbalmeer lag te wachten. Want in de kantine van KRC had hij er al zeker drie opgegeten.
Dit willen Chris en John niet meemaken
Zaterdag 5 oktober werd het duel KRC-Noordpool niet alleen bezocht door een groepje supporters uit Uithuizen en een handjevol fans van de plaatselijke hoofdmacht. Ook aanwezig in Kantens waren Chris Resing uit Laren en Amsterdammer John Panhuijzen. Twee liefhebbers van het amateurvoetbal en in het bezit van een portie voetbalkennis die bijna ongeëvenaard is. Naast een portie voetbalkennis zijn beide mannen ook 'besmet' met een flink portie ADHD wat ook in Kantens zaterdagmiddag voor hilarische taferelen zorgde. Waar John vanuit Amsterdam met de trein van 06.45 uur eerst naar Leens was gereisd om daar op de koffie te gaan bij Geert en Mina Dijkhuizen was Chris rechtstreeks naar Kantens gereisd waar de beide 'voetbalreizigers' elkaar troffen. Dat zorgde uiteraard voor rumoer in de kantine van KRC wat niet de grote heeft van pak en beet die van bijvoorbeeld FC LEO. Gelukkig had de kantinebeheerdster de gehaktballen op tijd warm want de man uit Laren besloot direct na aankomst er twee balletjes in te mikken daarbij vragend of de rest aan tafel, John, Geert Dijkhuizen en ondergetekende, ook een balletje gehakt wilde. Dit werd door ons alle drie afgewimpeld en niet omdat de 'ballen oet Kantens' niet goed van kwaliteit zouden zijn maar, zeker in mijn geval, het snacken in de kantine op een heel laag pitje is gezet. Na de maag, in het geval van Chris dan, gevuld te hebben werd het tijd voor de wedstrijd die geen minuut een wedstrijd werd. Dat zorgde dat het langs de lijn tussen de beide mannen over allerlei clubs, sportparken, dorpen en stations ging die door beide 'voetbalreizigers' waren bezocht. Iets wat ik van afstand aan hoorde en van dacht, je moet toch wel helemaal 'waus' van het amateurvoetbal zijn wil je jaarlijks vele euro's aan openbaarvervooer-kosten besteden om naar potjes zoals zaterdagmiddag KRC-Noordpool te staan kijken. Natuurlijk weet je niet hoe een duel loopt en daarom was het voor John Panhuijzen maar goed dat er acht doelpunten vielen want de Amsterdammer, die weinig met Ajax heeft, wordt niet vrolijk van een duel wat 0-0 als eindstand heeft. Chris is wat dat betreft minder van de uitslagen en zoekt meer de verhalen die mensen, zoals zaterdagmiddag Jan Blaauw, hem vertellen. Verhalen over clubs uit bijvoorbeeld Duitsland waar de wandelende voetbalencyclopedie uit Laren ook weer zaken over weet te vertellen. Zo werd het een hilarische middag in Kantens waar ik respect had voor Geert Dijkhuizen. Die bracht namelijk twee voetballiefhebbers met een flinke portie ADHD 'aan boord' naar het station in Winsum waar de reis eerst naar Zwolle ging. Vandaar uit ging John verder naar Amsterdam, en was hij om 19.45 uur weer thuis, en reisde Chris door naar Amersfoort waar het autootje van zijn moeder geparkeerd stond die hem naar Laren bracht waar er denk ik geen gehaktbalmeer lag te wachten. Want in de kantine van KRC had hij er al zeker drie opgegeten.
